Χωρίζουν τώρα οι πρώην φίλοι, τράπεζες και ασφαλιστικές

diamartyria-asfalistwn

«Όπου υπάρχει φτώχεια, υπάρχει γκρίνια» λέει ο θυμόσοφος λαός. Και η παροιμία έρχεται για άλλη μια φορά στο προσκήνιο για να περιγράψει τις σχέσεις τραπεζών και ασφαλιστικών εταιρειών. Ποιος δεν θυμάται ότι από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, οι δύο κλάδοι τα βρήκαν μεταξύ τους εις βάρος των δανειοληπτών, καθώς οι τράπεζες μοίραζαν δάνεια αφειδώς στους πολίτες χωρίς να τους αποκαλύπτουν τις παγίδες που κρύβονταν στις συμβάσεις, ενώ παράλληλα υποχρέωναν τους δανειολήπτες να ασφαλίζονται στις ασφαλιστικές εταιρείες των τραπεζών. Να κάνουν απαραίτητα και εκβιαστικά και μια ασφάλεια ζωής – ανικανότητας από ατύχημα- ή πυρός, στην ασφαλιστική εταιρεία ( Εurobank-Εurolife, Τράπεζα Πειραιώς ήταν ING, Εθνική – Εθνική Ασφαλιστική, Αγροτική Τράπεζα – ΑΤΕ Ασφαλιστική, και μάλιστα έδιναν και δάνειο Καταναλωτικό ή Πιστωτική κάρτα) στους δανειολήπτες.

Τώρα όμως, σύμφωνα με καταγγελίες των ασφαλιστικών εταιρειών, στελέχη τραπεζών βάζουν ως όρο για την ρύθμιση άλλων τραπεζικών εργασιών τη μεταφορά του ασφαλιστηρίου του πελάτη στην τράπεζα. Πρόκειται, λένε οι ασφαλιστικές εταιρείες, για αθέμιτες πρακτικές των τραπεζών, που οδηγούν τον ασφαλιστικό κλάδο σε αφανισμό. Ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές προχώρησαν μάλιστα και σε κινητοποίηση που έγινε με πρωτοβουλία του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, μπροστά από τραπεζικό υποκατάστημα, στην πλατεία Αγίας Σοφίας. Μέλη της Επιτροπής Ασφαλιστικών και Τραπεζιτικών θεμάτων του Επιμελητηρίου, δήλωσαν στα ΜΜΕ ότι πληθαίνουν οι καταγγελίες ασφαλισμένων, σύμφωνα με τις οποίες όταν προσέρχονται στα γκισέ των τραπεζών για να εξοφλήσουν ένα ασφαλιστικό συμβόλαιο, δέχονται πιέσεις, ώστε να προτιμήσουν ένα ασφαλιστικό προϊόν της τράπεζας. Σύμφωνα με άλλες καταγγελίες, στελέχη τραπεζών, βάζουν ως όρο για την ρύθμιση άλλων τραπεζικών εργασιών (ρύθμιση δανείου, παροχή μπλοκ επιταγών κ.λπ.), τη μεταφορά του ασφαλιστηρίου του πελάτη στην τράπεζα. Ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, Μιχάλης Ζορπίδης, δήλωσε ότι «το Επιμελητήριό μας στηρίζει το δίκαιο αγώνα των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών και θα συμβάλει σε αυτόν με κάθε πρόσφορο τρόπο».

Όμως γιατί παραπονιούνται τώρα οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές; Γνώριζαν πολύ καλά αυτές τις πρακτικές από το 2001. Τότε που οι τράπεζες τους έδιναν δουλειά υποχρεώνοντας τους δανειολήπτες να ασφαλίζονται στις ασφαλιστικές εταιρείες που είχαν δημιουργήσει οι ίδιες οι τράπεζες. Ήταν αναμενόμενο ότι οι τράπεζες, για να προστατέψουν τον εαυτό τους, δεν θα διστάσουν να στραφούν εναντίον οποιουδήποτε. Ακόμη και εναντίον των πρώην φίλων και συνεργατών τους.