Δεν ευθύνονται οι δανειολήπτες, αλλά οι τράπεζες για τα κόκκινα δάνεια

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Σταματημό δεν έχουν τα δημοσιεύματα που επιρρίπτουν την ευθύνη για τη κατάσταση των τραπεζών στους δανειολήπτες. Λογικό είναι άλλωστε. Οι τράπεζες βλέπουν ότι κανένας δανειολήπτης δεν πηγαίνει πλέον για να ρυθμίσει το κόκκινο δάνειό του και όσοι πήγαν στο παρελθόν, πλέον δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ρυθμίσεις που τους πρότειναν οι τράπεζες, είτε γιατί δεν μπορούν να ζήσουν την οικογένειά τους με το 1/3 του μισθού τους που τους απομένει μετά την υποτιθέμενη ρύθμιση που υπέγραψαν, είτε γιατί κάθε χρόνο έχουν να πληρώνουν όλο και περισσότερους φόρους που τους φορτώνει η κυβέρνηση, τη στιγμή που μειώνει σταδιακά αλλά σταθερά μισθούς και συντάξεις.

Πρόκειται για δημοσιεύματα που λένε ότι οι ελληνικές τράπεζες είναι υπερχρεωμένες και γι αυτό κατηγορούν τους δανειολήπτες. Δεν μας λένε όμως αυτές οι πληρωμένες δημοσιογραφικές πένες, γιατί είναι υπερχρεωμένες οι τράπεζες. Και δεν μας λένε κατά πόσο οι τράπεζες είναι συνυπεύθυνες για τη κατάσταση στην οποία βρέθηκε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Δεν μας λένε αυτοί οι σοφοί κονδυλοφόροι ότι οι τράπεζες έδιναν δάνεια αφειδώς, χωρίς να ελέγχουν αν ο δανειολήπτης ήταν σε θέση να πληρώσει το δάνειο που του έδιναν και σε πολλές περιπτώσεις τον πίεζαν να πάρει. Δεν μας λένε τίποτα, ούτε κουβέντα, για τα θαλασσοδάνεια που μοίραζαν οι τράπεζες σε ημέτερους επιχειρηματίες, εκατομμύρια που κατέληξαν σε λογαριασμούς του εξωτερικού, όταν οι επιχειρήσεις για τις οποίες δόθηκαν τα δάνεια κήρυξαν πτώχευση. Δεν μας λένε όλοι αυτοί για τα θαλασσοδάνεια των κομμάτων που δεν έχουν πληρωθεί ούτε στο μικρότερο ποσοστό και είχαν δοθεί με εγγύηση απλά και μόνο τα ποσοστά που πήραν στις εκλογές. Δεν μας λένε για τα θαλασσοδάνεια στους μεγαλοεκδότες και στους μεγαλοκαναλάρχες οι οποίοι ομολόγησαν στην Ειδική Επιτροπή της Βουλής ότι έπαιρναν δάνεια εκατομμυρίων με εγγύηση αέρα. Χωρίς να υποθηκεύσουν ούτε σπιρτόκουτο.

Δεν μας λένε αυτοί οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι, αλλά ούτε και ένας από τους 300 που στρογγυλοκάθονται στα έδρανα της Βουλής, τι διασώθηκε με τα λεφτά από τις τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών που έδωσαν οι Έλληνες φορολογούμενοι; Διασώθηκαν οι τράπεζες ή οι τραπεζίτες; Και γιατί δεν κυνήγησαν ούτε έναν από αυτούς τους τραπεζίτες που ευθύνονται για τις αποφάσεις και τις ενέργειες που έφεραν τις τράπεζες στη δεινή κατάσταση στην οποία βρίσκονται τώρα;

Γιατί δεν μας τα λένε αυτά οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι; Γιατί καταφέρονται συνεχώς εναντίον των δανειοληπτών οι οποίοι είτε παγιδεύτηκαν από τις ίδιες τις τράπεζες είτε από την ανεργία και την κάθετη μείωση του εισοδήματός τους;

Τα γνωρίζουν όλα πολύ καλά αυτοί οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι, αλλά επιλέγουν να κάνουν τα στραβά μάτια, μπας και τους πετάξουν κανένα κοκαλάκι οι τραπεζίτες. Μπας και πάρουν κανένα μικρό θαλασσοδάνειο για να σώσουν τις μικρές μιντιακές επιχειρήσεις τους.  Αλλά γνωρίζουν πολύ καλά επίσης ότι οι δανειολήπτες δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Όσο και να τους κατηγορούν όλοι αυτοί και να τους δείχνουν με το δάχτυλο, οι δανειολήπτες μπορεί να χάσουν το σπίτι ή την επιχείρησή τους. Αλλά υπάρχει κάτι που δεν θα το χάσουν γιατί κανείς δεν μπορεί να τους το στερήσει. Κι αυτό είναι κάτι που όλοι αυτοί οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι το έχουν χάσει εδώ και πολύ καιρό, αν το είχαν ποτέ τους. Είναι η αξιοπρέπειά τους. Οι δανειολήπτες μπορεί να θεωρούνται χαμένοι από χέρι, αλλά ξέρουν να ανταπεξέρχονται στις δυσκολίες γιατί αυτό έκαναν πάντα. Έπαιρναν ένα σπίτι με δάνειο και έκαναν θυσίες για να μπορούν να το πληρώνουν. Με αξιοπρέπεια. Κι αν τους το πάρουν αυτό το σπίτι, πάλι θα μπορέσουν να συνεχίσουν να ζουν γιατί έχουν αξιοπρέπεια και ξέρουν να παλεύουν με τα θηρία και να μένουν όρθιοι.

Αυτοί που κινδυνεύουν περισσότερο όμως είναι οι τραπεζίτες. Γιατί αν δεν πληρωθεί κανένα κόκκινο δάνειο, θα ψάχνουν τα μετρητά με το κιάλι. Κι αν τα πουλήσουν στα distress funds θα πάρουν ψίχουλα, με τα οποία δεν διασώζονται.

Ας προσέχουν λοιπόν όλοι αυτοί οι πρόθυμοι. Γιατί όταν εξαφανιστούν τα αφεντικά τους, θα μείνουν μόνοι τους. Και θα ζητούν βοήθεια από αυτούς που κατηγορούν, γιατί οι άλλοι θα τους έχουν γυρίσει τη πλάτη.