Φιλόξενη αγκαλιά για 25 οικογένειες προσφύγων στη Θεσσαλονίκη

Με ελάχιστα αγγλικά, πολύ google translate και με τα… μάτια συνεννοούνται οι ιδιοκτήτες σπιτιών που φιλοξενούν πρόσφυγες, προσφέροντάς τους μία αξιοπρεπή διαβίωση, μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες μετεγκατάστασής τους.

Περίπου 25 οικογένειες προσφύγων φιλοξενούνται σε διαμερίσματα στη Θεσσαλονίκη αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, στο πλαίσιο προγράμματος που υλοποιεί εδώ και δύο μήνες η ΜΚΟ SolidarityNow. Ένα απ’ αυτά βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και έχει παραχωρηθεί από τον δημοτικό σύμβουλο Χρήστο Ελευθεριάδη σε μία τριμελή οικογένεια Σύρων, που περιμένει ένα ακόμα παιδί. Μάλιστα, η 25χρονη μητέρα, που είναι τεσσάρων μηνών έγκυος, εξουθενωμένη από τις άθλιες συνθήκες ζωής στον καταυλισμό της Ειδομένης, είχε πάει στο νοσοκομείο για να κάνει έκτρωση, όπου την εντόπισαν μέλη ΜΚΟ και την παρέπεμψαν στην οργάνωση.

«Δεν ήθελα να γεννήσω το δεύτερο παιδί μου μέσα στις λάσπες», είπε χαρακτηριστικά στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η νεαρή Άλα, κρατώντας στην αγκαλιά της τον δίχρονο Χάντι, που αν και το όνομά του, όπως συμπλήρωσε χαριτολογώντας, σημαίνει «ήσυχος», είναι ακριβώς το αντίθετο!

Ζώντας πλέον στο διαμέρισμα, η Άλα και ο 30χρονος σύζυγός της Σαχούντ, μπορούν, όπως λένε, να κάνουν μπάνιο χωρίς να κλείσουν …ραντεβού, να μαγειρεύουν και να μην κινδυνεύει το παιδί τους και η υγεία τους. Ως ενταγμένοι στο πρόγραμμα φιλοξενίας του SolidarityNow, λαμβάνουν κουπόνια για να ψωνίζουν στο γειτονικό σούπερ- μάρκετ, καλύπτοντας έτσι τις ανάγκες διατροφής τους.

«Με έχουν προσκαλέσει πολλές φορές για γεύμα, ενώ όταν πρωτοήρθαν στο διαμέρισμα δεν ζήτησαν τίποτα, παρά ένα ξυράφι κι ένα ψαλίδι για να κόψει τα γένια και τα μαλλιά του Σαχούντ», λέει ο κ.Ελευθεριάδης, συμπληρώνοντας ότι αισθάνθηκε «υποχρέωση να φιλοξενήσει πρόσφυγες» με βάση και την ιστορία των παππούδων του.

Μαγειρεύοντας ρεβίθια για να φτιάξει χούμους, η Άλα μοιράζεται τα όνειρά της στη συνομιλία μας. Θέλει να συνεχίσει τις σπουδές της ως δασκάλα παιδιών με αναπηρία, να βρει δουλειά και να γεννήσει στο Βέλγιο ή στη Γερμανία. Δάσκαλος είναι και ο Σαχούντ, ο οποίος αναγκάστηκε να φύγει με την οικογένειά του από τη Συρία και λόγω των θρησκευτικών διενέξεων, αφού αυτός είναι Σουνίτης και η γυναίκα του ανήκει στο δόγμα των Σιιτών.

«Το πιο σημαντικό που πήραμε μαζί μας, φεύγοντας από το βομβαρδισμένο σπίτι μας, είναι το πτυχίο μου και η βεβαίωση σπουδών της Άλα», εξομολογείται ο Σαχούντ.

Η καθημερινότητα των προσφύγων

Πώς περνάει, όμως, τη μέρα της η οικογένεια περιμένοντας τη διαδικασία μετεγκατάστασης; Όπως λένε, πηγαίνουν για ψώνια, κάνουν βόλτες στην αγορά, όπου πολλοί περαστικοί τους χαιρετούν με χαμόγελο αναγνωρίζοντας, από τη μαντήλα της γυναίκας, ότι είναι πρόσφυγες.

«Το απόγευμα πηγαίνουμε στην παραλία και το βράδυ παρακολουθώ το EURO 2016, καθώς υποστηρίζω την Ισπανία. Αναζητούμε και ειδήσεις από την Συρία, μήπως μάθουμε τι γίνεται με τους συγγενείς μας και κάθε Τετάρτη παρακολουθούμε μαθήματα αγγλικών», αναφέρει ο 30χρονος πρόσφυγας. Πάντως, ο μικρούλης Χάντι έχει ήδη αρχίσει να λέει τις πρώτες του λεξούλες στα ελληνικά, όπως «γειά σου», αλλά οι γονείς του θεωρούν δύσκολη τη ζωή στη χώρα μας, αποκλείοντας έτσι το ενδεχόμενο παραμονής.

Κάθε εβδομάδα τους επισκέπτεται μέλος του SolidarityNow, με αραβόφωνη μεταφράστρια, προκειμένου να συζητήσουν αν χρειάζονται κάτι ή να μεταφέρουν την έγκυο γυναίκα στον γιατρό.

«Στηρίζουμε την κάθε οικογένεια που συμμετέχει στο πρόγραμμα με 75 ευρώ ανά φιλοξενούμενο μηνιαίως και φυσικά παρέχουμε κουπόνια για ψώνια στο σούπερ- μάρκετ», εξηγεί στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η υπεύθυνη του γραφείου του SolidarityNow στη Θεσσαλονίκη, Άννυ Φουρκιώτου. Η επιλογή των προσφύγων που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες γίνεται από την Ύπατη Αρμοστεία, η οποία και τους παραπέμπει στη συνέχεια στην οργάνωση για ένταξη στο πρόγραμμα φιλοξενίας.

«Γίνεται αξιολόγηση των αιτήσεων από ενδιαφερόμενους πολίτες που θέλουν να φιλοξενήσουν πρόσφυγες, προσέχοντας να έχουμε μία όσο το δυνατόν, αρμονική συμβίωση. Δεν θέλουμε να δυσανασχετήσει κανείς στη διάρκεια της συγκατοίκησης, γι’ αυτό και η επιλογή γίνεται προσεκτικά. Δεν βάζουμε για παράδειγμα, σε ένα διαμέρισμα με ηλικιωμένους, μία οικογένεια με παιδιά αλλά με μωρά για να τα… νταντεύουν και αυτοί», τονίζει η κ. Φουρκιώτου.

Άλλωστε, «η αρμονική συμβίωση», όπως ξεκαθαρίζει, «επιτυγχάνεται με το μοίρασμα της καθημερινότητας, με το από κοινού μαγείρεμα, το καθάρισμα του σπιτιού και τη διασκέδαση, με βόλτες και παιχνίδια για τα παιδιά στο πάρκο αλλά και με όρια που πρέπει να μπαίνουν και από τις δύο πλευρές».

Στα γραφεία του SolidarityNow στη Θεσσαλονίκη, που πρόσφατα ξεκίνησαν τη λειτουργία τους σε νέες εγκαταστάσεις, παρέχονται σε πρόσφυγες αλλά και σε όποιον άλλον το επιθυμεί, νομική υποστήριξη και συμβουλευτική για την εξεύρεση εργασίας, κοινωνικές υπηρεσίες καθώς και μαθήματα εκμάθησης ελληνικών και υπολογιστών. Το Πρόγραμμα «Στέγασης & Φιλοξενίας» υλοποιείται από το SolidarityNow με την υποστήριξη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και τη χρηματοδότηση της ΕΕ.

Πηγή: ΑΜΠΕ