Η… κατρακύλα του μισθού

Συνεχίζεται η “εξαφάνιση” του μισθού του έλληνα εργαζόμενου χωρίς καν να υπάρχει νέα σχετική μνημονιακή υποχρέωση.

Ο μισθός βάλλεται από παντού, με αποτέλεσμα να έχει γίνει τόσο μικρός που με το ζόρι καλύπτει τις βιοτικές ανάγκες του εργαζομένου. Φυσικά, η “εξαφάνισή” του δεν προσέλκυσε επενδύσεις και το μόνο που κατάφερε ήταν να μειώσει (πολλές φορές να εξαφανίσει) την αγοραστική και καταναλωτική δύναμη του εργαζομένου, με αποτέλεσμα να κλείνουν εμπορικά καταστήματα και να διογκώνεται ακόμη περισσότερο το οικονομικό πρόβλημα της χώρας.

 
Συνολικά, οι εργαζόμενοι έχουν απολέσει το 1/3 των εισοδημάτων τους απο το 2009 έως σήμερα. Όπως έγινε γνωστό, συνεχίστηκε και το α΄ τρίμηνο εφέτος η μείωση των μισθών, και κατ’ επέκταση η πτώση του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών, για το σύνολο της οικονομίας της χώρας (εκτός από τον πρωτογενή τομέα και τις δραστηριότητες των νοικοκυριών). Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ο σχετικός δείκτης για τους μισθούς (χωρίς να έχει εφαρμοστεί κανενός είδους προσαρμογή- ούτε εποχική ούτε ως προς τον αριθμό των εργασίμων ημερών), μειώθηκε 1,8% το α΄ τρίμηνο εφέτος σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο πέρυσι. Μάλιστα, οι μισθοί βρίσκονται σε συνεχή μείωση από το γ΄ τρίμηνο 2010 και το πρώτο Μνημόνιο.

 
Με διόρθωση των στοιχείων ως προς τις εργάσιμες ημέρες, αλλά χωρίς εποχική διόρθωση, η Ελλάδα βρίσκεται στη 2η θέση μεταξύ των 5 κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης των «28», στα οποία σημειώθηκαν μειώσεις μισθών το α΄ τρίμηνο εφέτος. Συγκεκριμένα, πρώτη είναι η Κύπρος (-7,9%) και έπονται η Ελλάδα (-3,3%), η Κροατία (-1,7%), η Ιρλανδία (-0,3%) και η Ιταλία (-0,2%). Σε μέσο όρο Ευρωπαϊκής Ένωσης, καταγράφονται αυξήσεις 1,7% και ξεχωρίζουν οι αυξήσεις μισθών σε Λετονία (7,7%), σε Εσθονία (7%) και σε Ρουμανία (5,3%). Αυξήσεις μισθών καταγράφονται, επίσης, μεταξύ άλλων, σε Λουξεμβούργο (3%), Αυστρία (3%), Σουηδία (2,8%), Γερμανία (2,3%), Γαλλία (1,8%), Μάλτα (1,7%), Πορτογαλία (0,9%), Βέλγιο (0,8%) και Ισπανία (0,6%).

 
Με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ με εποχική προσαρμογή αλλά χωρίς προσαρμογή ως προς τον αριθμό των εργασίμων ημερών, καταγράφηκε αύξηση του δείκτη των μισθών κατά 0,6% το α΄ τρίμηνο 2014 σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του α΄ τριμήνου 2013, έναντι μείωσης 12,4% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση το 2013 προς το 2012.

 
Για τον υπολογισμό του δείκτη, χρησιμοποιούνται οι ακαθάριστες αμοιβές προς τις ώρες εργασίας. Οι ακαθάριστες αμοιβές περιλαμβάνουν τους μισθούς και τα ημερομίσθια (τακτικές αμοιβές και υπερωρίες), τα επιμίσθια και τις έκτακτες αμοιβές (δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, επίδομα αδείας και κάθε μορφή bonus που δεν καταβάλλεται τακτικά), καθώς και τις αμοιβές για ημέρες που δεν πραγματοποιήθηκε εργασία (π.χ. ημέρες άδειας, αργίας, κύησης, λοχείας, ασθένειας, αποζημιώσεις απόλυσης, κ.λπ.).

 
Φυσικά, τα παραπάνω στοιχεία αφορούν όσους ακόμη έχουν δουλειά και εργασία. Και πλέον δεν αρκεί να έχεις δουλειά. Θα πρέπει να πληρώνεσαι κιόλας (αυτό πλέον δεν είναι φυσικό επακόλουθο) και ακόμη χειρότερα θα πρέπει να πληρώνεσαι στην ώρα σου (αυτό και αποτελεί πλέον όνειρο θερινής νυχτός). Υπάρχουν εργαζόμενοι που μένουν απλήρωτοι για μήνες και υπάρχουν κι αυτοί που δεν πληρώνονται καθόλου. 

 
του Άγγελου Αγγελίδη

Τμήμα Ειδήσεων Radio1d.gr