Μη με ρωτάς…. η απάντηση σε όλα είναι… ΑΓΑΠΗ

Με ρωτάς….

13 Μαρτίου – 14 Απριλίου

Ναι 1 μήνα και 1 ημέρα….. τόσες μέρες μέσα στο σπίτι με μοναδική εξαίρεση εξόδου μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού και διάρκειας το πολύ 10 λεπτών….

Τα παιδιά μου;;;;; ούτε μια φορά…Το αποτέλεσμα;;;; Απλά Μαγευτικό….Ναι.. ναι.. μην απορείς…..

Με ρωτάς….

Τι;;; πως είμαι τόσο ήρεμη εγώ και τα παιδιά μου;;;;

Ναι είμαι ήρεμη… γιατί;;; γιατί απολαμβάνω…….απολαμβάνω τις στιγμές με τα παιδιά μου…πες μου υπάρχει κάτι πιο όμορφο;;;;

Με ρωτάς…

Μα δεν θυμώνεις;;;δεν νευριάζεις;;;

Ναι και θυμώνω και νευριάζω δεν είμαι Υπεράνθρωπος… ξέρεις τι κάνω;;;; Χορεύω…Χόρεψε βάλε δυνατά την μουσική και χόρεψε…φύγε από την μαυρίλα τι σου λείπει;;;; κοίτα γύρω σου… είσαι υγιής;;;; κάποιοι άνθρωποι δεν είναι παλεύουν για αυτό…..έχεις ένα σπίτι και φαγητό;;;;κάποιοι άνθρωποι ούτε αυτό έχουν…..

Με ρωτάς…..

Μα φοβάσαι;;;;

Ο φόβος φιλάει τα έρμα έλεγε ο μπαμπάς μου…..Ναι φοβάμαι….Φοβάμαι για εμένα δεν είμαι μόνη μου πλέον έχω δυο παιδιά πρέπει να προσέχω…πρέπει να είμαι εκεί σε όλες τους τις στιγμές…..τι δεν το σκέφτηκες έτσι;;; το ρισκάρεις;;; αλήθεια με ποιον έχεις κάνει συμβόλαιο;;;; για σκέψου…..

Με ρωτάς…..

μα που βρίσκεις την διάθεση και την όρεξη για όλα αυτά που κάνεις κλεισμένη μέσα στο σπίτι……χμμμμμ ναι η αλήθεια είναι ότι δεν μου το είχα… την όρεξη και την διάθεση μου την δίνουν τα παιδιά μου και οφείλω να το κάνω…..την όρεξη και την διάθεση μου την δίνει ο άνθρωπός μου….Κάντο λοιπόν και εσύ τσαλακώσου…. θα δεις τι όμορφα θα νοιώσεις…..

Με ρωτάς….

Μα τι Πάσχα θα είναι αυτό;;;;

το καλύτερο ίσως… ποιο ουσιώδες γιατί;;; σκέψου…..

τι θυμώνεις που δεν θα πας στην Ανάσταση με το καινούργιο σου φόρεμα 5 λεπτά πριν το Χριστός Ανέστη;;;και δεν θα δεχτείς τις φιλοφρονήσεις για το πόσο σικ είσαι;;;

μμμμμ θα σου πω…..

Ντύσου και στολίσου λοιπόν το Μεγάλο Σάββατο πριν την Ανάσταση….. ναι κάντο μέσα στο σπίτι σου κάντο για εσένα φέτος θα δεις…. θα δεις τι όμορφα που θα νοιώσεις…

Με Ρώτας….

μα καλά σε ποιον πλανήτη ζεις εσύ;;;;

χμμμ ίσως η μόνη διαφορά μας είναι ότι εγώ ζω σε ένα ροζ συννεφάκι….και η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές προσγειώνομαι απότομα…..στην σκληρή σου μαυρίλα…δεν μου αρέσει εκεί καθόλου……..Ανασκουμπώνομαι λοιπόν και ξανά ανεβαίνω κάντο και εσύ… μπορείς…..


Απλά σκέψου…..

μέσα από όλο αυτό που ζούμε ίσως αναθεωρήσουμε πολλά…ίσως εκτιμήσουμε όλα όσα είχαμε δεδομένα..ίσως μέσα από όλο αυτό βγούμε λίγο πιο ταπεινοί……

Άπλα σκέψου…..

Ίσως είναι η ευκαιρία σου να γίνεις καλύτερος άνθρωπος μα αν την χάσεις κι αυτήν…. Τότε… για πια Ανάσταση μιλάς άραγε;;;

Ζωγραφιά: Μαρία Απιδοπούλου (μαθήτρια ‘Ε τάξης 5ου Δημοτικού Σχολείου Ευόσμου)

Γωγώ Καρανίκα Απόχα