Να τηρήσουν οι τράπεζες τη νομιμότητα στα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Οι Έλληνες επιχειρηματίες με κόκκινα δάνεια δεν έχουν πλέον από πού να κρατηθούν για να μην πνιγούν. Στέλνουν δεκάδες εξώδικα στις τράπεζες επειδή δεν γίνονται δεκτές οι προτάσεις τους για αναδιάρθρωση των δανείων, όπου συνήθως περιλαμβάνεται η συμμετοχή τρίτων επενδυτών (funds). Οι τράπεζες όμως αδιαφορούν, παραμένουν αμετακίνητες στις θέσεις τους, δεν απαντούν εγγράφως, και οι επιχειρηματίες οδεύουν προς την πτώχευση ώστε να αποφύγουν τυχόν ποινικές ευθύνες. Τα επιχειρηματικά δάνεια ανέρχονται σε 60 δισ. ευρώ -σε σύνολο μη εξυπηρετούμενων ύψους 112 δισ.-, μια ωρολογιακή βόμβα για την οικονομία, ενώ σημειώνονται καθυστερήσεις για να προστατευτούν νομικά τα τραπεζικά στελέχη. Όμως, όταν η τράπεζα προτείνει στην επιχείρηση μια αναδιάρθρωση και ο ιδιοκτήτης την αγνοεί, τότε θα θεωρείται μη συνεργάσιμος. Τι θα συμβεί, όμως, όταν η επιχείρηση αντιπροτείνει στην τράπεζα ένα δικό της σχέδιο αναδιάρθρωσης; Τότε τα όρια στενεύουν και το ποιος θεωρείται συνεργάσιμος ή όχι είναι θέμα συζήτησης. Όμως στην περίπτωση που ο επιχειρηματίας δεν περιμένει την απραξία της τράπεζας, υπάρχει κίνδυνος πτώχευσης, η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα το κλείσιμο μιας ακόμα εταιρείας και κυρίως την απώλεια θέσεων εργασίας.

Σύμφωνα όμως με τον Ιωάννη Νασιούλα, που ίδρυσε και διευθύνει το Ινστιτούτο Κοινωνικής Οικονομίας με έδρα τη Θεσσαλονίκη, και συνεργάζεται άμεσα με το Σύλλογο Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος, το τραπεζικό χρήμα στερεύει διεθνώς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση φοβάται την εισαγωγή νέων αυξημένων απαιτήσεων κεφαλαιακής επάρκειας και των αυστηρότερων προτύπων αξιολόγησης του τραπεζικού κινδύνου. Αλλά δεν θα τις αποφύγει. Η συνέπεια είναι ότι η Ελλάδα θα αντιμετωπίζει τις συνέπειες νωρίτερα, λόγω της τραπεζικής κατάρρευσης του 2015.

Τι θα συμβεί; Η συμμετοχή των καταθετών στην 4η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με κούρεμα των αποταμιεύσεών τους. Η σύναψη 4ου διεθνούς δανείου για την συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου στο κόστος ρύθμισης των μη-εξυπηρετούμενων δανείων. Η ανεύρεση νέων καλυμμάτων για το δάνειο αυτό, που δεδομένης της δέσμευσης της δημόσιας περιουσίας, θα μπορούν να προέλθουν από πώληση της ΔΕΗ και έκδοση swap συνδεδεμένων με βέβαιες εισπράξεις, όπως από τα εισιτήρια των αρχαιολογικών χώρων.

Το εισόδημα των νοικοκυριών θα μειωθεί ακόμα 30% χονδρικά, με την μεγαλύτερη μείωση προνοιακών επιδομάτων, συντάξεων και μισθών του δημοσίου. Επιχειρήσεις και οργανισμοί οφείλουν να οικοδομήσουν επίμονη και σοβαρή τεχνογνωσία για την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων. Την προσφορά διεθνώς εμπορεύσιμων υπηρεσιών και προϊόντων. Και την πρόσβαση σε επιδοτήσεις και επιστρέψιμες ενισχύσεις από τα νέα χρηματοδοτικά εργαλεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι Έλληνες επιχειρηματίες θα μπορούσαν να διασωθούν αν οι τράπεζες λειτουργήσουν νόμιμα. Οι προτάσεις που καταθέτουν στις τράπεζες δεν γίνονται δεκτές αν και είναι πολύ πιο δίκαιες και βιώσιμες. Το ίδιο κάνουν οι τράπεζες και με τις αντιπροτάσεις που τους καταθέτουν οι δανειολήπτες με κόκκινα στεγαστικά δάνεια, σύμφωνα με το ν. 4224/2013 περί συνεργαζόμενου δανειολήπτη. Σε εκατοντάδες τέτοιες προτάσεις δανειοληπτών προς τις τράπεζες με τη συνδρομή των εξειδικευμένων νομικών του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος, η απάντηση των τραπεζών μόνο σαν κοροϊδία μπορεί να χαρακτηριστεί. Γιατί παραδέχονται το δίκαιο των προτάσεων των δανειοληπτών, αλλά λένε ότι αυτές οι προτάσεις δεν μπορούν να γίνουν δεκτές. Οι προτάσεις αυτές περιλαμβάνουν την εκκαθάριση της οφειλής από τους παράνομους δανεικούς όρους συναλλαγών που έχουν επιβάλει οι τράπεζες και από τη μη τήρηση των κοινοτικών οδηγιών στις δανειακές συμβάσεις που υπογράφτηκαν από το 2000 και μετά. Αλλά οι τράπεζες αρνούνται πεισματικά τις προτάσεις των δανειοληπτών. Έτσι οδηγούνται σε μαρασμό και οι ίδιες, αφού δεν λαμβάνουν ζεστό χρήμα που τόσο το έχουν ανάγκη, αλλά και οι δανειολήπτες που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις δήθεν ρυθμίσεις που τους προτείνουν οι τράπεζες.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την καταστροφή και των δύο πλευρών με κερδισμένους μόνο τα αρπακτικά των distress funds που και φτηνά θα αγοράσουν τα κόκκινα δάνεια, χωρίς να διασωθούν οι τράπεζες, αλλά και τα σπίτια των δανειοληπτών θα αρπάξουν σε πολύ χαμηλή τιμή.

Τελικά η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να μας πει κατά πόσο αισθάνεται ότι είναι ελληνική. Γιατί με αυτές τις αγκυλώσεις και τις εμμονές της δεν εξυπηρετεί ούτε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα ούτε τους Έλληνες δανειολήπτες, παρά μόνο τα αρπακτικά των ξένων distress funds.