Στήριξη και όχι λουκέτα για τους μικροεπιχειρηματίες

Θα μπορούσε ο κατώτατος μισθός να αυξηθεί στα 791 ευρώ μεικτά ή και παραπάνω; Ωραίες οι προεκλογικές υποσχέσεις, κακό το πισωγύρισμα και άδικο να κατηγορείς κάποιον ότι σου έστησε παγίδα όταν εσύ ο ίδιος αρχίζεις τις κωλοτούμπες. Καταλάβανε εκεί στην κυβέρνηση; 

Συμφωνούμε ότι ο βασικός μισθός πρέπει να αυξηθεί και όχι μόνο στα 791 ευρώ μεικτά, αλλά περισσότερο, παράλληλα με μείωση της τιμής σε είδη, όπου επικρατεί καρτέλ προσυνεννόησης τιμών, π.χ. στις μεγάλες αλυσίδες σούπερμαρκετ. 

 

Ομως, η υποσχεσιολογία είναι ανεδαφική, όταν δεν συνοδεύεται από την βελτίωση της κατάστασης των επιχειρηματιών και δη των μικροεπιχειρηματιών που είναι φορτωμένοι με χρέη για γραφειοκρατικές διαδικασίες, για τη δική τους ασφάλιση στον ΟΑΕΕ έναν οργανισμό που μόνο υπέρογκες εισφορές ζητεί και στην ουσία δεν προσφέρει τίποτα, και για τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζόμενων και βέβαια τους μισθούς τους.   

 

Είναι κοινό μυστικό ότι αρκετοί επιχειρηματίες κατέστησαν σαφές στους εργαζόμενους ότι ακόμη κι αν η κυβέρνηση αποφασίσει την αύξηση του μισθού στα 791 ευρώ μεικτά, δεν θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν διότι θα αναγκαστούν να απολύσουν εργαζόμενους.

 

Οι ίδιοι κάλεσαν τους εργαζόμενους να τους στηρίξουν δεχόμενοι να συνεχίσουν να λαμβάνουν τον μισθό που λαμβάνουν σήμερα ώστε να μην απολυθεί κανείς και να συνεχίσουν να λαμβάνουν κανονικά τους μισθούς τους. 

 

Σε πολλές μικρές επιχειρήσεις, οι εργαζόμενοι το δέχτηκαν. Στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις, δεν υπάρχουν τέτοιες συνεννοήσεις, διότι απλά δεν υπάρχουν συνεννοήσεις. Οι ιδιοκτήτες συνήθως απλά απολύουν και στην περίπτωση αύξησης του βασικού μισθού και εφόσον οι ίδιοι δεν λάβουν την απαραίτητη οικονομική βοήθεια από κράτος και τράπεζες θα απολύσουν. 

 

Προς το παρόν, δεν υπάρχουν σοβαρά κίνητρα για τη διασφάλιση των υπαρχουσών θέσεων εργασίας και τη διασφάλιση λειτουργίας επιχειρήσεων που έχουν έστω και μικρή κερδοφορία.

 

Ολοι αυτοί οι μικροεπιχειρηματίες που συνιστούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας ουσιαστικά δεν μπορούν να κρατήσουν όρθιες τις επιχειρήσεις τους από τη στιγμή που δεν έχουν χρήματα για να αποπληρώσουν τιους λογαριασμούς που έρχονται κάθε μήνα και να καλύψουν τις υπόλοιπες οικονομικές υποχρεώσεις τους με αποτέλεσμα κάποοι να ξεπουλούν περιουσιακά στοιχεία τους διότι δεν μπορούν να κάνουν αυτό που συνήθως γίνεται να κλείνουν τις μικροεπιχειρήσεις νύχτα, αφήνοντας απλήρωτους εργαζόμενους και σε όσους άλλους έχουν οφειλές. 

 

Ειδικά, στη Βόρεια Ελλάδα, το λουκέτο στις μικρότερες επιχειρήσεις που δυστυχώς δεν έχουν πρόσβαση σε κοινοτικές επιδοτήσεις, κρατικές επιχορηγήσεις, θαλασσοδάνεια, δεν είναι τέλοσπάντων οι ιδιοκτήτες τους μέλη του συστημικού ή του κομματικού σωλήνα, πηγαίνει σύννεφο. 

 

Αυτό αποδεικνύεται από τα στοιχεία που ανακοινώνουν κάθε εξάμηνο τα επιμελητήρια κάθε νομού και κάθε κλάδου. ]

 

Η κυβέρνηση δεν επιχειρεί να άρει τα γραφειοκρατικά εμπόδια και να απλοποιήσει τις διαδικασίες που θα οδηγούσαν στην αύξηση των θέσεων εργασίας με παράλληλη βελτίωση της κερδοφορίας κάθε επιχείρησης και των συνθηκών εργασίας των εργαζόμενων. Ανασταλτικός παράγοντας στη μη ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας συνιστούν δυστυχώς οι τράπεζες που όχι μόνο έχουν αμοιφθεί αδρά από το λαό αλλά δεν του τα επιστρέφουν πίσω έστω ως δάνεια αλλά αντίθετα ζητάνε κι άλλα. 

 

Η κυβέρνηση φαίνεται ότι δεν λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι περισσότερες μικροεπιχειρήσεις κλείνουν παρά ανοίγουν και ότι οι τράπεζες αντί να στηρίξουν την οικονομία με τη χορήγηση κανονικών δανείων χωρίς παράνομους όρους δανειακής σύμβασης επιχειρούν να παγιδέψουν τους δανειολήπτες σε τοκογλυφικά δάνεια. 

 

Κινήσεις τύπου νέα προγράμματα για προσλήψεις με πιο πρόσφατο αυτό των 10.000 ανέργων ηλικίας από 30 έως 66 δεν επαρκούν. 

 

Η επιχείρηση θα λαμβάνει μεν για κάθε άνεργο 450 ευρώ, αλλά θα συμπληρώνει όλο το υπόλοιπο μισθολογικό κόστος. Επιπλέον, η συνολική διάρκεια του προγράμματος του ΟΑΕΔ ορίζεται στους δώδεκα μήνες. Επομένως, είναι δώρο άδωρο για πολλές επιχειρήσεις να υφίστανται τέτοια προγράμματα από τη στιγμή που έτσι κι αλλιώς καλύπτουν μόνο εποχικές ανάγκες και ουσιαστικά ανακουφίζουν κυρίως όσους ασχολούνται με τον τουρισμό, αφήνοντας στην άκρη όλους τους υπόλοιπους μικροεπιχειρηματίες. 

 

 

Τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν είναι απλά μείωση εξόδων των επιχειρήσεων και αύξηση κερδών και για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να αλλάξουν πράγματα στους δημόσιους οργανισμούς και στις τράπεζες. Μόνο η στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρηματιών θα οδηγήσει στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και στη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης και των συνθηκών εργασίας των εργαζόμενων. Από τη στιγμή όμως που συνεχίζεται η διαιώνιση αυτής της παράνοιας με τη φόρτωση των χρεών των τραπεζών στο λαό όπως και της φόρτωσης των θαλασσοδανείων των κομμάτων επίσης στο λαό από τις εκάστοτε κυβερνήσεις αυτός ο τόπος και αυτός ο λαός δεν έχει να ελπίζει σε τίποτα. 

 

Τμήμα Ειδήσεων Radio1d.gr