Διαβάζει κανείς τα μνημόνια;

ΦΩΤΟ: REUTERS/ΑΡΧΕΙΟΥ

ΦΩΤΟ: REUTERS/ΑΡΧΕΙΟΥ

Αναρωτιέται κανείς τι θα πρέπει να κάνει με τους Έλληνες βουλευτές που βγαίνουν και διαμαρτύρονται για τα νέα μέτρα. Θα πρέπει κανείς να γελάει ή να κλαίει με τη ποιότητα των βουλευτών μας; Τόσο για τους κυβερνητικούς όσο και για τους αντιπολιτευτικούς. Διαμαρτύρονται οι βουλευτές των κομμάτων της αντιπολίτευσης για τα νέα επιπλέον μέτρα ύψους 3 δις ευρώ που ζητούν οι δανειστές να πάρει η κυβέρνηση. Βγαίνουν επίσης υπουργοί και βουλευτές της κυβέρνησης και διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι αυτά τα μέτρα δεν θα περάσουν, ή δεν θα συζητηθούν ή λένε ότι θα αντιδράσουν.

Μα είναι δυνατόν! Δεν διαβάζουν τα μνημόνια πριν τα υπογράψουν; Γιατί με όσα διαβάζουμε και ακούμε, μόνο αυτό μπορούμε να καταλάβουμε. Ότι δεν τα διαβάζουν.

Και εξηγούμαστε: Στο άρθρο 25 των προαπαιτουμένων του τρίτου μνημονίου (ΦΕΚ με ημερομηνία 16/7/2015), γίνεται μια σαφής αναφορά: «το δημοσιονομικό συμβούλιο, εισηγείται στον υπουργό Οικονομικών ημιαυτόματα μέτρα περικοπής δαπανών σε περίπτωση απόκλισης από τους στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων». Στο ίδιο άρθρο επισημαίνεται ότι «στην περίπτωση κατά την οποία σε επίπεδο Γενικής κυβέρνησης εμφανίζονται σημαντικές αποκλίσεις από τον τριμηνιαίο στόχο, οι οποίες δεν αποδίδονται σε εξαιρετικές περιστάσεις, ενεργοποιείται διορθωτικός μηχανισμός ύστερα από σχετική γνώμη του Δημοσιονομικού Συμβουλίου». Και τέλος, αναφέρεται επιπλέον ότι «ο διορθωτικός μηχανισμός, συνίσταται στην κάλυψη της απόκλισης, είτε με περικοπή δαπανών, είτε με ανάληψη δράσεων για την ενίσχυση των εσόδων».

Τι σημαίνει αυτό ακριβώς; Ότι όλα όσα προέκυψαν από την τελευταία σύσκεψη που έγινε στην Ουάσιγκτον και μας προέκυψαν τα νέα μέτρα ύψους 3 δις ευρώ, για τα οποία πίεζε το κακό ΔΝΤ την ελληνική κυβέρνηση, τα έχουν υπογράψει όλοι οι βουλευτές της κυβέρνηση, αλλά και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης που υπέγραψαν το μνημόνιο, όταν η συμφωνία πέρασε με συντριπτική πλειοψηφία από τη Βουλή.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Όταν το 2012, ο τότε ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – και νυν της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ) – Νίκος Χουντής, είχε θέσει ερώτημα στον αρμόδιο επίτροπο οικονομικών και νομισματικών υποθέσεων της ΕΕ, Όλι Ρεν, για το ελληνικό χρέος, ο τελευταίος του απάντησε ότι με την υπογραφή του δεύτερου μνημονίου, η Ελλάδα δέχτηκε να παραδώσει τη διαχείριση του ελληνικού χρέους στους δανειστές.

Τι μας λένε λοιπόν τώρα όλοι ανεξαιρέτως οι βουλευτές και υπουργοί που υπέγραψαν το μνημόνιο; Στην ουσία μας λένε ότι, ή δεν διάβασαν τα μνημόνια που υπέγραψαν, ή μας προσπαθούν να πουλήσουν στους πολίτες κουτόχορτο ότι δήθεν αντιδρούν στα νέα ακόμη σκληρότερα μέτρα, που έρχονται απανωτά σαν καταιγίδα για να πάρουν όποιο μικρό εισόδημα απέμεινε στις τσέπες των Ελλήνων φορολογούμενων.

Κι ύστερα έχουμε και τις δηλώσεις του βουλευτή των ΑΝΕΛ, Θανάση Παπαχριστόπουλου, στο radio1d.gr, το ραδιόφωνο του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βόρειας Ελλάδας, ότι «προεκλογικά είπαμε υπερβολές». Τι ομολόγησε στη πραγματικότητα ο Θ.Παπαχριστόπουλος; Ή ότι κάποιοι δεν διάβασαν τους όρους του τρίτου και σκληρότερου μνημονίου ή ότι ενώ το διάβασαν και ήξεραν πάρα πολύ καλά τα μέτρα που πρόκειται να έρθουν, είπα συνειδητά ψέματα και κορόιδεψαν τον ελληνικό λαό για να υφαρπάξουν τη ψήφο του και να βρεθούν στις κυβερνητικές και υπουργικές καρέκλες, όχι για να κάνουν καλό στο τόπο ή να λειτουργήσουν υπέρ των πολιτών, αλλά για να λειτουργήσουν υπέρ του εαυτού τους. Ας μας πουν λοιπόν με ποιο τρόπο θα προστατέψουν 5 εκατ. Έλληνες δανειολήπτες από το να χάσουν τα σπίτια τους και με ποιο τρόπο θα προστατέψουν την ακίνητη περιουσία των δανειοληπτών.

Η απάντηση είναι ότι δεν πρόκειται να προστατέψουν τίποτα και κανέναν. Ούτε ακίνητα, ούτε σπίτια, ούτε δανειολήπτες, ούτε χαμηλοσυνταξιούχους, ούτε άνεργους. Τίποτε άλλο από πλήρη υποταγή στα όσα επιβάλλουν οι δανειστές.

Καιρός είναι να παραιτηθούν, γιατί πέρα από το ότι έχουν ξεπουλήσει τη χώρα, έχουν βάλει σκοπό να εξοντώσουν τους φτωχότερους Έλληνες για να τους μετατρέψουν σε δούλους των ξένων εταιρειών που θα έρθουν στην Ελλάδα για να φέρουν – δήθεν – την ανάπτυξη.