Ανακοίνωση Περιφερειακού Συμβουλίου ΑΕΙ Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ

Ο υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης με την ΝΔ, Νίκος Ταχιάος, σε συνέντευξη του σε ρ/σ της Θεσσαλονίκης αναφέροντας τα σχέδια του σε περίπτωση εκλογής δήλωσε πως: «πρέπει να πέσουν τα κάγκελα (σ.σ. του ΑΠΘ) ακόμη και αν αυτό σημαίνει να αρθεί το πανεπιστημιακό άσυλο το ποιο είναι μια βλακεία»  προσθέτοντας πως «σιγά το μείζον ζήτημα είναι μια σαχλαμάρα και μισή σήμερα το άσυλο. Θα είχε νόημα το 74 και πάλι με την αποκατάσταση της δημοκρατίας δεν έχει κανένα νόημα».

Με τις δηλώσεις του αυτές αποδεικνύει με «το καλημέρα», πως σκοπεύει να αξιοποιήσει την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ως μακρύ χέρι της κυβέρνησης, άλλο ένα γρανάζι στον κρατικό μηχανισμό με αρμοδιότητα να εξειδικεύει την κεντρική αντιλαϊκή πολιτική σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, προωθώντας τις στοχεύσεις του κεφαλαίου σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, όπως άλλωστε έκανε και η προηγούμενη και κάθε διοίκηση. Δεν απέχει άλλωστε από τις διαχρονικές τοποθετήσεις της αντίστοιχης δημοτικής αρχής, πιάνει το νήμα της επίθεσης και της κατασυκοφάντησης των δικαιωμάτων μας από εκεί που το άφησε ο Μπουτάρης που πρωτοστατούσε στη συζήτηση για τα πεντακοσάρικα στις σπουδές μας, την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας , τώρα λοιπόν αποδεικνύει ότι θα συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο.

Τα ίδια λέει άλλωστε και η ΔΑΠ, η παράταξη της ΝΔ στα πανεπιστήμια η οποία προβάλλει το δόγμα ‘’νόμος και τάξη’’ που θα επέλθει με την κατάργηση του «ασύλου της ανομίας» δίπλα πάντα από το πάγιο αίτημα για ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων.

Οι παραπάνω δηλώσεις αποτελούν συνέχεια μιας αποπροσανατολιστικής συζήτησης που είχε ανοίξει όλο το προηγούμενο διάστημα μεταξύ όλων των αστικών κομμάτων. Μια συζήτηση που προσπαθεί να συνδέσει το υπαρκτό πρόβλημα της διακίνησης ναρκωτικών και την εγκληματικότητας συνολικά στους χώρους του ΑΠΘ, με την αγωνιστική δραστηριότητα των Φοιτητικών Συλλόγων, του φοιτητικού κινήματος γενικά. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα που το ζήτημα οξύνθηκε τώρα που η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εντείνει την αντιλαϊκή πολιτική, χτυπάει όλο και περισσότερο τα δικαιώματα των φοιτητών (βλ. Νόμο Γαβρόγλου και νέο νομοσχέδιο για Ανώτατη Εκπαίδευση, νομοσχέδιο για Εκπαιδευτικούς, υποχρηματοδότηση ) μπάζοντας τις επιχειρήσεις στις σχολές στην προσπάθεια της να δημιουργήσει όρους για την ενίσχυση και θωράκιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Θέλουν να πιστέψουμε ότι είναι αναχρονιστικό το ζήτημα του Πανεπιστημιακού Ασύλου, για να χωνέψουμε ότι είναι αναχρονιστικό να παλεύεις, να διεκδικείς, να οργανώνεις τον αγώνα για να μην περάσει η διάλυση των πτυχίων μας, το δίδακτρα, να κουρελιάζονται τα πτυχία μας, μας θέλουν στα αβγά μας, για να αποδεχόμαστε το ρεαλισμό της υποταγής και της βαρβαρότητας απέναντι στα όνειρα και τις ανάγκες μας.

Η πραγματικότητα είναι πως θέλουν να ξεμπερδεύουν με το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα για να αλωνίζουν οι εταιρίες στις σχολές, να βγάζουν μεγαλύτερα κέρδη υποβαθμίζοντας τα πτυχία και τους όρους σπουδών μας, χωρίς να υπάρχει αντίσταση και πάλη ενάντια στα σχέδια τους. Αυτό αποδεικνύουν και τα πορίσματα των επιτροπών (π.χ. Παρασκευόπουλου) της Βουλής που  βαφτίζουν «ποινικό αδίκημα» τις φοιτητικές κινητοποιήσεις και καταλήψεις, που αποφασίζουν μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες οι ίδιοι οι φοιτητές.

Η κατάργηση του ασύλου στοχεύει τους ίδιους τους φοιτητές, τους συλλόγους τους και την ανάγκη να οργανώσουν την πάλη τους ενάντια στα προβλήματα που καθημερινά πολλαπλασιάζονται. Είναι βήμα κλιμάκωσης της κρατικής καταστολής.

Οι φοιτητές με τον αγώνα τους να δώσουν απάντηση

Οι νέοι και οι νέες που σπουδάζουν, έχουν κάθε λόγο να δυναμώσουν τους φοιτητικούς συλλόγους, τους αγώνες για τις σπουδές και το μέλλον που τους αξίζει. Να υπερασπιστούν το πανεπιστημιακό άσυλο, το δικαίωμά τους να παλεύουν συλλογικά.

Οι φοιτητές χρειάζεται να «πεισμώσουν» πιο πολύ από τέτοιες δηλώσεις, να πάρουν τη κατάσταση στα χέρια τους, κλιμακώνοντας τον αγώνα για τις σύγχρονες σπουδές και δικαιώματα, να πρωτοστατήσουν σε κάθε Φοιτητικό Σύλλογο με την οργάνωση και διεκδίκηση κόντρα στις Κυβερνήσεις, την Ε.Ε. και το κεφάλαιο, να δώσουν το δικό τους στίγμα, αλλάζοντας και τους συσχετισμούς σε κάθε σχολή και Τμήμα, μπροστά και στις επόμενες Φοιτητικές Εκλογές.