Ανάπτυξη για την κυβέρνηση σημαίνει ανάπτυξη των τραπεζών

Η πολυδιαφημισμένη ανάπτυξη που θα έρθει στη χώρα μας, αποδεικνύεται πως δεν αφορά τον μέσο πολίτη και έχει ως μοναδικό της άξονα τις τράπεζες. Το σχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ώστε να τονωθεί η οικονομία και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα, έχει ως βασικό παράγοντα τις τράπεζες. Αυτό γίνεται εύκολα κατανοητό, καθώς το σχέδιο του Τσίπρα που ήδη έχει κατατεθεί στους θεσμούς, θέτει ως πρώτη προτεραιότητα τη μείωση των κόκκινων δανείων. Σύμφωνα με τον Τσίπρα ανάπτυξη σημαίνει μείωση των ζημιών και αύξηση της κερδοφορίας των τραπεζών με θύματα βεβαίως τους δανειολήπτες, οι οποίοι θα χάσουν τα σπίτια τους μόνο και μόνο για να εγγράψουν λιγότερες ζημιές στον ισολογισμό τους οι τράπεζες. Πώς μπορεί να έρθει η ανάπτυξη όταν πολλοί πολίτες θα έχουν χάσει κάθε περιουσιακό τους στοιχείο; Με πάμφτωχους πολίτες και πάμπλουτες τράπεζες ανάπτυξη δεν υπάρχει.

Επιπλέον, η κυβέρνηση λέει ότι η ανάπτυξη θα έρθει όταν αρθούν τα capital controls. Όλοι γνωρίζουν ότι η άρση των περιορισμών στη μετακίνηση κεφαλαίων θα γίνει όταν οι τράπεζες και το δημόσιο θα έχουν αρπάξει όλα τα χρήματα που έχουν κρυμμένα για μια ώρα ανάγκης οι Έλληνες. Η άρση των capital controls δεν θα έχει κανένα νόημα, καθώς οι πολίτες δεν θα έχουν ούτε ένα ευρώ να καταθέσουν στις τράπεζες. Φυσικά, το τέλος των capital controls θα διαφημιστεί από την κυβέρνηση ως θρίαμβος και επιστροφή στην κανονικότητα με τη μόνη διαφορά, ότι οι τραπεζικοί λογαριασμοί της συντριπτικής μερίδας των καταθετών θα είναι άδεια, οπότε θα είναι ένα και το αυτό η διατήρηση ή η άρση των περιορισμών.

Παράλληλα, ο Τσίπρας και το επιτελείο του πιστεύουν ότι η ανάπτυξη θα έρθει αν βελτιωθεί η λεγόμενη τραπεζική διακυβέρνηση. Με άλλα λόγια ανάπτυξη για τον Τσίπρα σημαίνει να παγιδευτεί ακόμα περισσότερο ο πολίτης στα πλοκάμια των τραπεζών. Να εξαρτάται ακόμα περισσότερο από τις τράπεζες και να μην μπορεί να κάνει καμία απολύτως συναλλαγή χωρίς την μεσολάβηση της τράπεζας. Η χρήση κάρτας για την πληρωμή ακόμα και στο περίπτερο είναι μόνο η αρχή. Η επιβολή των “πλαστικών” συναλλαγών και αποπληρωμή κάθε είδους οφειλής μέσω τραπέζης, αποφέρει πλούσια κέρδη στις τράπεζες με θύμα φυσικά των πολίτη, από την τσέπη του οποίου βγαίνει το κέρδος της τράπεζας.

Δεν είναι, λοιπόν, να απορεί κάποιος, που η κορυφαία προτεραιότητα της αναπτυξιακής στρατηγικής του Τσίπρα είναι η διατήρηση επαρκών επιπέδων κεφαλαίου στις τέσσερις συστημικές τράπεζες. Για να το πετύχει αυτό ο Τσίπρας δεν αποκλείεται για ακόμη μια φορά να πάρει τα χρήματα των πολιτών και να τα χαρίσει στις τράπεζες, τη στιγμή που ακόμα δεν έχει απαντηθεί το ερώτημα τι έγιναν τα λεφτά των προηγουμένων ανακεφαλαιοποιήσεων. Όπως επίσης, δεν έχει απαντηθεί το ερώτημα που πήγαν τα χρήματα της εισφοράς του ν.128/75 που πληρώνουν όλοι οι δανειολήπτες.

Με αυτές τις προτεραιότητες ο Τσίπρας δείχνει ότι ενδιαφέρεται αποκλειστικά και μόνο για την ευημερία των τραπεζών, αδιαφορώντας πλήρως για το λαό. Επειδή, όμως, ο λαός ψηφίζει και όχι οι τράπεζες, δεν αποκλείεται να δούμε κάποιες μονομερείς ενέργειες προεκλογικού χαρακτήρα που θα έχουν ως στόχο να υφαρπάξουν την ψήφο των πολιτών. Ενδεχομένως θα δώσει 13η σύνταξη, θα αποκαταστήσει τους μισθούς των δικαστικών και των ένστολων, θα ανοίξει το πλαίσιο για τη δωρεάν νομική βοήθεια, θα καταργήσει την εισφορά του ν.128/75 (αφού πρώτα την αντικαταστήσει με άλλο νόμο) και θα υποσχεθεί να μην κόψει τις συντάξεις. Μόνο που αυτή τη φορά ο λαός είναι αρκετά υποψιασμένος για να την πατήσει ξανά… Το μόνο ρεαλιστικό που μένει να κάνει ο κ. Αλέξης Τσίπρας είναι να ζητήσει να μετατεθεί στην Ελλάδα η έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αφού όλη η Ελλάδα πλέον είναι μία μεγάλη Τράπεζα και ίσως δεν θα έπρεπε να λέγεται πλέον Ελλάδα, αλλά Τραπεζοελλάδα…