Διάσωση για ελάχιστους

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Καθόλου ανακριβής, σε αντίθεσή με τη δήλωση του πόθεν έσχες του, δεν είναι ο εξωδικαστικός διακανονισμός για τα κόκκινα δάνεια που ανήγγειλε ο υπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού Γιώργος Σταθάκης. Αφορά βέβαια κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια συνολικού ύψους 60 δις ευρώ, αλλά είναι μόνο για λίγους. Ο Γ.Σταθάκης, ο υπουργός που «ξέχασε» να δηλώσει 1 εκατ. ευρώ στο πόθεν έσχες του, είχε πει τότε ότι η δήλωσή του ήταν «ολίγον ανακριβής». Σε αντίθεση με τη δήλωσή του, ο εξωδικαστικός διακανονισμός που ανήγγειλε είναι ακριβέστατος. Όπως είπε, θα αφορά μόνο βιώσιμες επιχειρήσεις. Όλες οι άλλες δηλαδή πετιούνται στον Καιάδα. Όλες οι επιχειρήσεις που οδηγούνται μαθηματικά στο κλείσιμο λόγω των capital controls, όλες οι επιχειρήσεις που βρέθηκαν να μην μπορούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους εξαιτίας των πολιτικών των μνημονίων και της αναλγησίας των τραπεζών, δεν τον ενδιαφέρουν τον κ.Σταθάκη. Τις πετάει λοιπόν με ευκολία περισσή στα σκυλιά, ή για να είμαστε ακριβέστεροι, στα distress funds. Τα οποία distress funds θα τις κομματιάσουν και θα τις κατασπαράξουν στην πραγματικότητα. Γιατί και τα distress funds θα έχουν το δικαίωμα να μπουν και να αναλάβουν τις επιχειρήσεις που θα κρίνουν ότι είναι βιώσιμες και θα τις εκμεταλλευτούν με τέτοιο τρόπο ώστε να βγάλουν εύκολο και γρήγορο κέρδος. Θα τις κατακερματίσουν και θα τις πουλήσουν. Κατά τα άλλα όμως, θα τις διασώσουν.

Πάντως, για κάποιες επιχειρήσεις που θα κριθεί ότι είναι βιώσιμες προσφέρεται ο εξωδικαστικός διακανονισμός των κόκκινων δανείων τους. Αλλά και πάλι, αυτό δεν είναι τόσο απλό. Άλλοι θα κρίνουν ποια επιχείρηση είναι ή δεν είναι βιώσιμη. Και στη περίπτωση αυτή, θα είναι τα δικαστήρια. Λες και οι δικαστές είναι επιχειρηματίες και μπορούν να αξιολογήσουν ένα σχέδιο βιωσιμότητας μιας επιχείρησης.

Σύμφωνα με τα όσα είπε ο Γ.Σταθάκης, κεντρικοί άξονες του εξωδικαστικού διακανονισμού των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων είναι το ταυτόχρονο «κούρεμα» μέρους ληξιπρόθεσμων δανείων αλλά και οφειλών (προσαυξήσεις και πρόστιμα) προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, με διαδικασίες που μπορούν να κρατούν από δύο έως και τέσσερις μήνες. Τις διαγραφές αυτές όμως θα μπορούν να πετυχαίνουν μόνο βιώσιμες επιχειρήσεις. Αυτές θα τις κρίνουν τα δικαστήρια τα οποία και θα επικυρώνουν το σχέδιο αναδιάρθρωσης που εκπονήσει μία επιχείρηση.

Βέβαια, το όλο σχέδιο νόμου περί του εξωδικαστικού διακανονισμού βρίσκεται στη φάση των συζητήσεων μεταξύ του Γ.Σταθιάκη και των δανειστών. Δηλαδή, και πάλι οι δανειστές είναι αυτοί που θα κρίνουν τους όρους και τις δυνατότητες που θα περιλαμβάνει ο εξωδικαστικός διακανονισμός. Με λίγα λόγια, θα είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των δανειστών, ή από τους ίδιους τους δανειστές, με σκοπό βέβαια να κατοχυρώσουν ότι θα αρπάξουν τα φιλέτα που τους ενδιαφέρουν, κυρίως για να τα εκμεταλλευτούν οι δικές τους επιχειρήσεις. Άρα μιλάμε ουσιαστικά για ακόμη ένα εργαλείο ξεπουλήματος ελληνικών επιχειρήσεων στους δανειστές και στους δικούς τους μεγαλοεπιχειρηματίες που θα έρθουν στην Ελλάδα για να βρουν έτοιμες επιχειρήσεις για να τις αγοράσουν σε τιμή ευκαιρίας και να τις εκμεταλλευτούν για δικό τους κέρδος. Απλά η κυβέρνηση δίνει τη δυνατότητα σε κάποιες επιχειρήσεις να διασωθούν, για να μπορεί να λέει ότι έσωσε την ελληνική επιχειρηματικότητα, όταν ουσιαστικά τη διαμοιράζει στους δανειστές.