Εconomist: Το ρωσικό χρήμα δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα της Ελλάδας

Στις προσδοκίες από την επίσκεψη του Ελληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα και τις επαφές του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν αναφέρεται σε άρθρο του το περιοδικό Economist.

 

«Ο Έλληνας πρωθυπουργός μεταβαίνει στη Μόσχα την ώρα που το μέλλον της χώρας του στην ευρωζώνη κρέμεται σε μία κλωστή. Οι διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με τους δανειστές της για την εκταμίευση της δόσης των 7,2 δισ. ευρώ βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη, ακόμη κι αν τα τα μεία της στερεύουν. Η κυβέρνηση κάνει επιδρομή στα δημόσια ταμεία και καθυστερεί πληρωμές στους προμηθευτές της μέχρις ότου εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της στους πιστωτές της, κυρίως καταβάλλοντας την επείγουσα δόση των 458 εκατ. ευρώ στο ΔΝΤ στις 9 Απριλίου και τα 700 εκατ. ευρώ σε έντοκα γραμμάτεια που κατεέχουν ξένοι επενδυτές, τα οποία πιθανώς να μετακυλιστούν την επόμενη εβδομάδα. Αλλά σύντομα θα χρειαστεί μία νέα οικονομική στρατηγική» επισημαίνει ο Economist.

 

«Ορισμένοι Ευρωπαίοι φοβούνται ότι ο Τσίπρας πιστεύει πως το ρωσικό χρήμα μπορεί να λύσει τα προβλήματά του. Οι 28 της ΕΕ πρέπει να συμφωνήσουν στην ανανέωση των κυρώσεών τους προς τη Ρωσία για το ουκρανικό πριν από τον Ιούλιο. Η Ελλάδα έχει ιστορικούς δεσμούς με τη Ρωσία, το μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της και ο κ.Τσίπρας έχει χαρακτηρίσει τα μέτρα ως “δρόμος προς το πουθενά”. Μπορεί να προσφέρει στον Πούτιν το ελληνικό βέτο ως αντάλλαγμα για οικονομική βοήθεια, διερωτάται το περιοδικό.

 

Και απαντά: «Πιθανότατα όχι, για τρεις λόγους. Πρώτον, τα ρωσικά οικονομικά προβλήματα δεν της δίνουν του ελεύθερο να παρέχει στην Ελλάδα περισσότερα από μία συμβολική οικονομική βοήθεια. Δεύτερον, παρά την αλαζονεία του, πίσω από τις κλειστές πόρτες ο κ.Τσίπρας δεν έχει απειλήσει στα σοβαρά να υπονομεύσει την θέση της ΕΕ, σύμφωνα με ευρωπαίους αξιωματούχους. Και τρίτον, οι ευρωπαίοι ηγέτες πιθανώς να συζητήσουν αν θα επεκτείνουν τις κυρώσεις προς της Ρωσία στη Σύνοδο Κορυφής στα τέλη Ιουνίου. Συμπτωματικά, η παράταση του μνημονίου που συμφώνησε η ελληνική κυβέρνηση το Φεβρουάριο λήγει μερικές ημέρες μετά τη σύνοδο, και η Ελλάδα θα πρέπει να πληρώσει ομόλογα τον Ιούλιο, κάτι που δεν θα καταφέρει αν δεν έχει βοήθεια. Οι πιστωτές της δεν θα ήταν διατεθειμένοι να προχωρήσουν σε τρίτο πακέτο προς την Ελλάδα, αν τίναζε στον αέρα την ευρωπαϊκή στρατηγική προς τη Ρωσία. Ο κ.Τσίπρας μποερί να μην έχει αποδειχθεί τόσο έξυπνος, αλλά κι αυτός όμως διαθέτει την καλύτερη αίσθηση του χρόνου ».

 

«Οι διαπραγματεύσεις του κ. Τσίπρα στη Μόσχα ίσως καλύψουν τον τομέα της ενέργειας και άλλες προτάσεις συνεργασίας. Μπορεί να ζητήσει από τη Ρωσία να χαλαρώσει το εμπάργκο στις εξαγωγές ελληνικών αγροτικών προϊόντων, το οποίο επιβλήθηκε πέρυσι στο πλαίσιο μιας ευρύτερης αντίδρασης στις ευρωπαϊκές κυρώσεις –αν και μια τέτοια ειδική μεταχείριση δεν θα ευχαριστούσε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

 

«Ευρύτερα η επίσκεψη του κ. Τσίπρα σηματοδοτεί στους έλληνες ψηφοφόρους (και βουλευτές) ότι η κυβέρνησή του διατηρεί ανοικτές τις γεωπολιτικές επιλογές της. Αυτό εκνευρίζει τους ευρωπαίους εταίρους. Όμως η Ελλάδα σημειώνει, δικαίως, πως ο κ. Τσίπρας δεν είναι ακριβώς «ανυπότακτος»: μόλις τον περασμένο μήνα, ο ιταλός πρωθυπουργός Ματέλο Ρέζνι επισκέφθηκε τον κ. Πούτιν», τονίζει.

 

«Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως η Ελλάδα δεν φαίνεται να βρίσκεται πιο κοντά στη λύση των εσωτερικών της προβλημάτων και δείχνει να μην ενδιαφέρεται να διορθώσει τις φθαρμένες σχέσεις με τους εταίρους της ευρωζώνης. Η 7η Απριλίου έφερε ένα διπλό «χτύπημα». Αφενός, ο υπουργός Άμυνας και αρχηγός των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος, προειδοποίησε για μια ακόμα φορά πως αν η ΕΕ συνεχίσει να «παρεμβαίνει», τότε η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να σταματήσει την εξάπλωση των τζιχαντιστών σε όλη την Ευρώπη. Αφετέρου, η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα έδωσε στη Γερμανία έναν λογαριασμό 279 δισ. ευρώ για τις πολεμικές αποζημιώσεις. Αυτές δεν είναι ενέργειες μιας κυβέρνησης που έχει στο μυαλό της τον συμβιβασμό», καταλήγει ο Economist.