Η δίκη των Χρυσαυγιτών και ο φόβος ανεξέλεγκτων συρράξεων

Όχι πως δεν το φανταζόμασταν, αλλά τώρα πια επιβεβαιώνεται-και δεν είναι καλή είδηση. Στις 20 Απριλίου, ημέρα που ξεκινά η δίκη 69 Χρυσαυγιτών που κατηγορούνται για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, συνδικάτα και αντιφασιστικές κινήσεις σχεδιάζουν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, ενώ η ΠΟΕ ΟΤΑ προκήρυξε και στάση εργασίας των εργαζόμενων στην Αυτοδιοίκηση, προκειμένου να μπορούν να αυτοί συμμετάσχουν σε πορεία στον Κορυδαλλό κατά των Χρυσαυγιτών.

Είναι μια εξέλιξη ακατανόητη, που απειλεί να πυροδοτήσει την ήδη ζωσμένη με εκρηκτικά ατμόσφαιρα στη χώρα, και (μακάρι να μην συμβεί τίποτε βεβαίως) να προκαλέσει νέες ταραχές, με δεδομένο ότι από την άλλη πλευρά και οι Χρυσαυγίτες «ακονίζουν τα μαχαίρια τους» για εκείνη την ημέρα.

Ο Μιχαλολιάκος, ο Κασιδιάρης και τα λοιπά «λεβεντόπαιδα» του ακροδεξιού μορφώματος, δικάζονται ως παραβάτες πολύ συγκεκριμένων και σοβαρών διατάξεων του Ποινικού Κώδικα και όχι για την ιδεολογία τους. Υπ’ αυτήν την έννοια, ήταν πολύ σοφή (από τις λίγες…) η απόφαση της κυβέρνησης Σαμαρά, να αρνηθεί τις πιέσεις για δίωξη των ιδεών τους (όσο αποκρουστικές κι αν είναι αυτές) μέσω του αντιρατσιστικού νόμου, που τελικά πάντως ψηφίστηκε.

Και οι δικαστές, καλούνται να δικάσουν τους Χρυσαυγίτες γι αυτά τους τα εγκλήματα, στην κορυφή των οποίων, βεβαίως, δεσπόζει η δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Από νομικής, αλλά και πολιτικής άποψης, λοιπόν, είναι ακατανόητο να γίνονται διαδηλώσεις που ζητούν την καταδίκη τους. Πρωτίστως, γιατί αυτό «νομιμοποιεί» τους Χρυσαυγίτες να προχωρήσουν στις έτσι κι αλλιώς σχεδιαζόμενες-υποθέτουμε- δικές τους κινήσεις για να ασκήσουν πίεση στο δικαστήριο υπέρ των κατηγορουμένων.

Είναι προφανές, βεβαίως, ότι σήμερα, που ήδη η ατμόσφαιρα «μυρίζει μπαρούτι», με τις διάφορες καταλήψεις δημόσιων κτιρίων από αντιεξουσιαστές, τα διαρκώς επαναλαμβανόμενα επεισόδια στα Εξάρχεια και τις εισβολές των διάφορων αριστεριστών ακόμη και στο προαύλιο της Βουλής, μια σύγκρουση, στην Αθήνα, ή και σε πανελλήνιο ακόμη «καμβά», ακροδεξιών και ακροαριστερών, μπορεί να αποτελέσει τη θρυαλλίδα για να χαθεί πλέον κάθε έλεγχος στην έννομη τάξη. Πολύ περισσότερο, να είναι τέτοιας έντασης οι όποιες συμπλοκές, που από Δευτέρα να θρηνούμε ακόμη και θύματα.  

Συνεπώς η κυβέρνηση και η αλληλοσφαζόμενη σήμερα ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών (εκεί εξακολουθεί να υπάγεται και το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη), οφείλει να πράξει το μόνο αυτονόητο: να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις ένθεν κακείθεν και να αφήσει τη δίκη να εξελιχθεί, όπως πρέπει να εξελίσσεται μια δίκη. Να είναι δίκαιη, αντικειμενική και με τους δικαστές ανεπηρέαστους από κάθε έξωθεν ερέθισμα.

Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη απόδοση τιμής και στον Παύλο Φύσσα και στα υπόλοιπα θύματα της δράσης των Χρυσαυγιτών, αλλά και μια απόδειξη ομαλής λειτουργίας των θεσμών στη χώρα. Και χρειαζόμαστε πολύ τέτοιες αποδείξεις αυτόν τον καιρό…

Τμήμα Ειδήσεων Radio1d.gr