Ισπανία και Πορτογαλία δείχνουν το ελληνικό μέλλον

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Δυστυχώς, όλες οι ενδείξεις που έχουμε, τόσο από τη κυβέρνηση – αλλά και από τα υπόλοιπα κόμματα της Βουλής -, όσο και από το εξωτερικό, αποδεικνύουν ότι το μέλλον της Ελλάδα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά σκοτεινό.

Βλέπαμε τις εικόνες στην Ισπανία με τις εξώσεις των φτωχών δανειοληπτών από τα σπίτια τους. Τα ισπανικά ΜΑΤ με ρόπαλα, ασπίδες και χημικά, να χτυπούν και να ψεκάζουν τους αδύναμους πολίτες, να τους αρπάζουν από τα σπίτια τους και να τους πετάνε στο δρόμο.

Και δυστυχώς, αυτό το σενάριο βλέπουμε να εκτυλίσσεται σιγά σιγά και στη χώρα μας. Όλα τα μέτρα, όλες οι συμφωνίες, όλες οι αποφάσεις και οι ενέργειες της κυβέρνησης για τη δήθεν προστασία των αδύναμων δανειοληπτών, όλα εκεί οδηγούν. Η μόνη προστασία είναι προς τις τράπεζες, τις οποίες υποτίθεται ότι προσπαθούν να διασώσουν. Γι αυτό και περιμένουμε, πολύ σύντομα κιόλας, να αρχίσουμε να βλέπουμε παρόμοιες με την Ισπανία εικόνες και στη χώρα μας. Τα ΜΑΤ να βγάζουν τον κόσμο από τα σπίτια τους και να τους πετούν στο δρόμο, γιατί κάποιο απρόσωπο distress fund πήρε από τη τράπεζα τα κόκκινα δάνεια για να τα «διαχειριστεί». Ήδη ισπανικά funds έχουν ιδρύσει κοινές εταιρείες με κάποιες ελληνικές τράπεζες και περιμένουν πώς και πώς να αρπάξουν τη κύρια κατοικία των αδύναμων οικονομικά δανειοληπτών και να τους πετάξουν στο δρόμο. Όλα για τη διάσωση των ελληνικών τραπεζών.

Αλλά και οι ελληνικές τράπεζες δεν πρέπει να εφησυχάζουν. Γιατί οι γύπες των distress funds είναι αχόρταγοι. Ήδη προσφέρουν μόνο μέχρι το 10% της τιμής των κόκκινων δανείων για να ξαλαφρώσουν τις τράπεζες από αυτά και να τις «σώσουν». Αλλά είναι ήδη γνωστό ότι με τέτοιες τιμές, οι ελληνικές τράπεζες δεν πρόκειται να διασωθούν. Ούτε όμως τα distress funds αναμένεται να βγάλουν τα υπερκέρδη που υπολόγιζαν. Γι αυτό κι θα σπεύσουν να «σώσουν» τις ελληνικές τράπεζες με άλλο τρόπο. Να τις εξαγοράσουν.

Σενάριο επιστημονικής φαντασίας, θα έλεγε κανείς. Αλλά όχι. Είναι ένας εφιάλτης, ο οποίος, όπως όλα δείχνουν, θα γίνει πραγματικότητα. Ήδη ξεκίνησε στη Πορτογαλία. Κι εκεί, είναι κάποια ισπανικά funds που προσπαθούν να εξαγοράσουν τις πορτογαλικές τράπεζες. Και μάλιστα κάποιες που είναι ακόμη υγιείς. Πόσο μάλλον τις ελληνικές που θα ξεπουληθούν σε τιμή ευκαιρίας, για να μη χάσουν οι τραπεζίτες πολλά χρήματα από την αξία των μετοχών τους, που συνέχεια θα μειώνεται.

Στη Πορτογαλία, η μία μετά την άλλη, οι τράπεζες της χώρας περνούν υπό ισπανικό έλεγχο. Γι αυτό και οι πορτογάλοι οικονομολόγοι ανησυχούν μήπως η Λισαβόνα χάσει ένα σημαντικό εργαλείο καθορισμού της οικονομικής πορείας της χώρας. Σχεδόν 14 δις ευρώ έχει κοστίσει, μέχρι στιγμής, η διάσωσή τους. Πρώην κορυφαία στελέχη τους είτε έχουν προφυλακιστεί, είτε περιμένουν τη δίκη τους κατηγορούμενοι για εγκληματικές ενέργειες, είτε διαφεύγουν ακόμα της σύλληψης.

Αλλά ακόμα κι αν οι πορτογάλοι τραπεζίτες μπουν στη φυλακή, κάτι που εδώ δεν πρόκειται να δούμε ποτέ, οι τράπεζες βρίσκονται εκεί προς πώληση σε όποιον προσφέρει τη καλύτερη συμφωνία. Κι αυτό γίνεται μάλιστα με τις ευλογίες, αλλά και τη προτροπή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αλλά και των Βρυξελλών. Με τη δικαιολογία ότι πρέπει να σωθούν οι πορτογαλικές τράπεζες. Αλλά αν πουληθούν οι τράπεζες μιας χώρας, τότε η χώρα αυτή χάνει το κυριότερο πυλώνα ανάκαμψης της οικονομίας της. Γιατί οι τράπεζες είναι αυτές που χρηματοδοτούν την ανάπτυξη μιας χώρας. Αν τις ελέγχουν ξένα funds, τότε η μόνη ανάπτυξη θα έρθει στις τσέπες τους, ενώ την ίδια στιγμή θα ελέγχουν και τη πορεία της οικονομίας της χώρας. Θα χρηματοδοτούν ότι θέλουν αυτοί και όποιον θέλουν αυτοί. Και γιατί να χρηματοδοτήσουν μια μικρομεσαία επιχείρηση όταν δεν είναι καθόλου σίγουροι ότι αυτή θα πάει καλά και θα μπορέσει να πληρώσει το δάνειό της; Δεν θα είναι πιο σίγουροι οι εκπρόσωποι των funds ότι θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους, αν χρηματοδοτήσουν μια μεγάλη ξένη εταιρεία που θα έρθει στη χώρα για να ανοίξει νέες δουλειές και να έχει τους ιθαγενείς κατοίκους της για υπαλλήλους με χαμηλούς μισθούς;

Άλλωστε, δεν είναι καθόλου τυχαίο, σύμφωνα και με τον Πορτογάλο οικονομολόγο και καθηγητή, Φρανσίσκο Λούκα, το ότι, ακριβώς γι αυτό το λόγο, η Γαλλία και η Γερμανία δεν επιτρέπουν την εξαγορά τραπεζών τους από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα του εξωτερικού.

Η Γαλλία και η Γερμανία δεν το κάνουν. Στη Πορτογαλία όμως το επέβαλαν ως συνταγή σωτηρίας, οι Βρυξέλλες και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Και σύντομα θα το επιβάλλουν και στην Ελλάδα, για να σωθούν και οι ελληνικές τράπεζες.

Και τότε, δεν θα μπορεί να μας σώσει κανείς.