Μανώλης Συλλιγάρδος: Δεν πρέπει να μας φοβίζει ο ρατσισμός, αλλά η αδράνειά μας Είμαστε όλοι εν δυνάμει, πρόσφυγες

 «Αλήθεια, δάσκαλε, τόλμησε να ρωτήσει πρώτος ο Αμπτούλ, «όλα για κάποιον λόγο γίνονται. Όμως, αυτό που είδαμε δεν είναι πόλεμος. Χτυπήσαμε τους εχθρούς μας, που δεν ήταν στρατιώτες, και μάλιστα την ώρα που διασκέδαζαν! Ο μεγάλος Προφήτης μας ο Μωάμεθ μας καλεί να διαδώσουμε την πίστη μας, χρησιμοποιώντας, ακόμη και τα όπλα μας, με τον ιερό πόλεμο του Ισλάμ. Όμως , ο πόλεμος που ξέρουμε γίνεται σώμα με σώμα, με σπαθιά και με αεροπλάνα. Είμαστε γενναίοι και εκπαιδευμένοι μαχητές για να τους πολεμήσουμε άφοβα»

Ο μεγάλος αρχηγός, που μέχρι εκείνη την ώρα δεν είχε μιλήσει χάϊδεψε τη γενειάδα του και πέταξε απότομα το κεχριμπαρένιο κομπολόι του πάνω στο μικρό τραπέζι, γύρω από το οποίο κάθονταν όλοι σταυροπόδι. Έφτασε η ώρα της πραγματικής μύησης, ύστερα από παραμονή τόσου χρόνου , σκέφτηκε και τα μάτια του γέμισαν από ικανοποίηση.

΄Μικροί μου μαχητές,΄είπε καθώς σηκωνόταν από το έδαφος, όπου ήταν απλωμένο ένα λεπτό αραβικό χαλί. ‘Ο κόσμος δεν είναι όπως τον είχατε φανταστεί έως τώρα. Ο εχθρός, που εδώ και χρόνια θέλει να μας καταστρέψει και μαζί με εμάς την πίστη μας, είναι πολύ δυνατός. Διαθέτει τεράστια οικονομική άνεση που προέρχεται από την εκμετάλλευση του πλανήτη και την καταπίεση των μικρότερων λαών. Την αδίστακτη και άπληστη δίψα του για εξουσία και οικονομική πλεονεξία την καλύπτει με τη μάσκα των φιλειρηνικών του επιδιώξεων. Όμως , αυτή η ειρήνη που επικαλείται φέρνει τον πόλεμο τους μικρούς λαούς, καταστρέφει κράτη και σκοτώνει χιλιάδες ανθρώπους καθημερινά».

Σταμάτησε για λίγο να μιλάει και έριξε το βλέμμα του από τη μισάνοιχτη σκηνή προς τα δυτικά. Ύστερα , με μια απότομη κίνηση, γύρισε και κοίταξε τους νεαρούς μαχητές στα μάτια.

«Το χρήμα! Το Χρήμα φώναξε και τα μάτια του πετούσαν φλόγες. «Δείτε που γίνονται οι πόλεμοι! Μα φυσικά εκεί που υπάρχουν οικονομικά συμφέροντα ή σε τόπους μεγάλης στρατηγικής σημασίας. Νότια Αμερική, Κούβα, Βόρεια Αφρική, Γιουγκοσλαβία, χώρες της ανατολικής  Ρωσίας. Όμως , αυτό που γίνεται εδώ και χρόνια στη Μεσόγειο και στα κράτη της Μέσης Ανατολής δεν έχει προηγούμενο. Οι χώρες που δημιούργησαν τους πρώτους πολιτισμούς βάλλονται αδιάκοπα με θάνατο, για να ξεριζωθεί η θρησκευτική τους ταυτότητα και να ελεγχθεί η γεωστρατηγική τους θέση»…

Απόσπασμα από το βιβλίο του Μανώλη Συλλιγάρδος «Πρόσφυγες Σμύρνη-Συρία Δυό κόσμοι με κοινή μοίρα» εκδ Πηγή.

«Το θέμα του βιβλίου  είναι ι εξαιρετικά επίκαιρο στις ημέρες μας και θα παραμένει δυστυχώς επίκαιρο και στο μέλλον όσο υπάρχουν ΄΄αδύνατοι΄΄ και ΄΄δυνατοί΄΄.Ο θάνατος, τα μαρτύρια και ο ξεριζωμός των σημερινών προσφύγων είναι ίδιος και απαράλλαχτος με των δικών μας από τη Σμύρνη, την Αδριανούπολη και την Κωνσταντινούπολη.

 Οι ρατσιστικές συμπεριφορές απέναντι στους πρόσφυγες έχουν να κάνουν με τις ακραίες εθνικιστικές αντιλήψεις τόσο στη Ευρώπη όσο και στη χώρα μας. Η έλλειψη παιδείας και μη σωστής πληροφόρησης για την προσφυγιά, δημιουργούν αρνητικούς συνειρμούς σε μια μερίδα φανατικών στο προσφυγικό ζήτημα που δεν διαφέρει από εκείνο του 1922. Δεν πρέπει να μας φοβίζουν οι ρατσιστικές συμπεριφορές Η αδράνειά μας πρέπει να μας φοβίζει απέναντι στην αξιοπρέπεια της ανθρώπινης ζωής και του αλτρουισμού από άνθρωπο σε άνθρωπο. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλοι μας είμαστε εν δυνάμει πρόσφυγες…», λέει ο συγγραφέας.