Ο Δρ. Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδης, επιστήμονας – λογοτέχνης, σε μια εκ βαθέων συζήτηση στην εκπομπή “Διαβάζοντας με τη Σίσσυ”

γράφει η Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά*

“Διαβάζοντας με τη Σίσσυ” Δρ. Ιωσήφ Ι. Ιωσηφίδης και Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά, radio1d.gr

«Οι φίλοι είναι πάντα λίγοι γιατί είναι διαλεκτοί. Αλλά είμαι το ίδιο φίλος με άνδρες όσο και με γυναίκες. Οι γυναίκες ως φίλες είναι πιο σταθερές και ζεστές. Έχω δύο γιους, οι φίλοι μου, και είμαι περήφανος για την πρόοδό τους. Η παιδαγωγική μου ήταν πάντα ένα συνεχές και ωραίο παιγνίδι μαζί τους..(έτσι το ήθελε και ο Πλάτων). Τώρα μαθαίνω από αυτούς… με τον ίδιο χαρούμενο τρόπο. Έχω τέσσερα εγγόνια, και συνεχίζω να κάνω τον παιδαγωγό με τον ίδιο τρόπο (γνώση, αρχές, στόχοι στη ζωή κλπ), με την ίδια μέθοδο ”φιλαράκια που παίζουν και μαθαίνουν”. Όμως έχω λιγότερο χρόνο για τα εγγόνια. Θυμίζω ότι ο μέγας φιλόσοφος Ηράκλειτος, όταν απογοητεύτηκε από τους πολιτικούς της Εφέσου, έπαιζε πεσσούς με τα μαθητούδια, στα σκαλιά του Ναού της Αρτέμιδος… και ο Χριστός έλεγε ”άφετε τα παιδία ελθείν προς εμέ, ότι εις αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών. Τα παιδιά έρχονται από το μέλλον… όταν εμείς κολλάμε στο παρελθόν….ή κάτι ακόμα ”δανειστήκαμε το μέλλον από τα παιδιά μας, και πρέπει να φανούμε αξιόχρεοι αν τους το επιστρέψουμε εμπλουτισμένο,… αλλιώς χρεωκοπήσαμε”.» Ι.Σ.Ι.

ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ – De profundis (ποιητική συλλογή “Εντός – Εκτός”, Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδης, εκδόσεις Σοκόλη)

Ίκαρος, σε πτώση που δεν υποψιαστήκαμε,
ιδού, χαρτονομίσματα πετούν σαν φύλλα,
το άρωμα και η ομορφιά εξατμίζονται,
το ύψος υποκύπτει στην καμπούρα·
δεν υπήρξαν σε βάθος για να υπάρξουν.

Όλα γύρω αναλώσιμα, κι εγώ νόμιζα πως
η μάσκα θα με απάλλασσε απ’ τις ευθύνες,
ασάλευτος, μ’ ένα τέρας γύρω να τρέφεται. 

Ήλθες τότε εκ βαθέων, κι αγαπηθήκαμε
πάνω σε πέτρες, αθάνατοι θνητοί, εν μέσω
όχλου άλαλου, άμουσου, αγεωμέτρητου.
Τι ωραίες οι φλόγες σαν καίνε το σκοτάδι!
Τι λαμπρή η ζωή μας στο φως της αλήθειας
που την περνάμε με πυρσούς φρυκτωρίας
από λόφο σε λόφο! Και μ’ ένα φιλί που άδει
στα χείλη μας, με άγνωστες νότες πουλιών.

Δεν μπορώ ούτε φύλλο να γδάρω, αβρή μου,
αφού σε νιώθω μες στο βάθος των νυχιών μου.

«Ο Θεός δημιούργησε μια φορά, αλλά κάλεσε τους συγγραφείς και τους καλλιτέχνες να δημιουργούμε συνεχώς – για να στέλνουμε αδιάλειπτο το μήνυμα στον κόσμο για το τί σημαίνει ‘δημιουργία’. Δημιουργοί, προσπαθούμε να αποδειχθούμε, με τα ταπεινά μας μέσα.» Ι.Σ.Ι.

Στο video youtube που ακολουθεί παρακολουθούμε ζωντανά τη συνέντευξη του επιστήμονα – λογοτέχνη Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδη στη Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά:

ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ (ποιητική συλλογή “Εντός – Εκτός”, Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδης, εκδόσεις Σοκόλη) σε διακειμενικό διάλογο με τις Μαγδαληνές του Ντ. Χριστιανόπουλου και του Νίκου Καζαντζάκη

Δεν ερμηνεύω τα θαύματα Του που ανέβλεψα
για μύρια ψωμιά, γιατρεμένους παράλυτους –
στην αύρα Του ήμουν παρούσα, δεν δειλίαζα
(ο Ιωάννης στον Κήπο κρύφτηκε με σεντόνι,
ο Πέτρος έσκυβε να μην τον αναγνωρίζουν) –
εμένα με διέσυραν άγνωστοι, νέοι και γέροι,
ότι τάχα τους πουλούσα κορμί ν’ αγοράζω
μύρο για μένα και τον Κύριο. Το αγόρασα
μα πουλώντας πλεκτά μου σε νομάδες,

ναι, το άπλωσα στ’ άσπιλα πόδια Του,
όπως τώρα απλώνω τα μαλλιά μου χάδι
στα πόδια Του που αιμορροούν στον σταυρό

στου ξύλου τη βάση γερμένη, κλαίω βουβά,
κλείνουν τα μάτια μου, δεν βλέπω στρατιώτες
ή μαύρα νέφη ή τον Ναό – τον ακούω να σκίζεται –
θωρώ με την άκρη του ματιού τα μαλλιά μου μόνο:
ανεβαίνουν και σφουγγίζουν τις πέντε πληγές Του,
και αιθέρια ανέρχονται μαζί Του στα ουράνια

χωρίς φτερούγες, χωρίς αίμα, χωρίς…

«Διαβάζομαι όχι πάντα με άνεση, αλλά χτίζω γέφυρες για να έχω τον αναγνώστη κοντά. Πιστεύω ότι ΟΤΑΝ Η ΠΟΙΗΣΗ ΣΥΓΚΙΝΕΙ Ή ΤΑΡΑΖΕΙ ΝΕΡΑ, και έχει αισθητική και εσωτερική μουσική, τότε μένει και τελικά ελκύει, χωρίς μεγάλες προσπάθειες τελικά. Αλλά πρέπει να συγκινεί κιόλας, να αναμοχλεύει, να δίνει φως στην άκρη του τούνελ, να δείχνει ένα άστρο, να είναι σπόρος που και να τον θάψεις, σε λίγο χρόνο θα βλαστήσει, και σε πείσμα όλων… πολλά ποιήματα μου έχουν μεν ως βάση τη διπλή πλατφόρμα Χριστιανοσύνη-Αγάπη ΣΥΝ Αρχαίο Πνεύμα …αλλά τα ερευνούν μέσα από παγκόσμια σύγχρονα οικουμενικά και διαρκή θέματα. Στην ποίησή μου θα δει κανείς από Αγγλία μέχρι Αίγυπτο, από Λατινική Αμερική μέχρι Νότιο Αφρική και Ινδία, αλλά θα τα δει πάντα μέσα από το διπλό φακό α) της Ελληνικής Φιλοσοφίας και Ιστορίας που διδάσκει λαούς σε πάντα χρόνο και β) της χριστιανικής αγάπης, ως πανανθρώπινης λύτρωσης και σωτηρίας, ανθρώπων, εχθρών, φυλών, λαών.  Έχουμε λοιπόν μια ποίηση που τείνει να γίνει οικουμενική, να πετάξει πάνω από τα στενά σύνορα των πατρίδων μας…έχοντας αυτές ως αφετηρία και Αναφορά.» Ι.Σ.Ι.

ΑΝ ΕΔΙΝΕ ΝΕΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ Ο ΘΕΟΣ (ποιητική συλλογή “Εντός – Εκτός”, Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδης, εκδόσεις Σοκόλη)

Αν έδινε νέα ευκαιρία ο Θεός σε μένα
που άλλα πιστεύω και άλλα σας εκφράζω,
που τρέχω και πέφτω από μύθο σε πλάνη
και σε όσα ακούω άλλη σημασία αποδίδω,
που κατακτώ τα Ιμαλάια του ψεύδους μου
και κατεβαίνω με σχοινί σε πηγάδι της σήψης, 
ενώ τα μάτια μου δεν ξαγρυπνούν ή δακρύζουν,
ούτε θωρούν το όραμα πίσω απ’ το όνειρο

αν ο Θεός με ανέστρεφε για ν’ ανανήψω
θα γδυνόμουν για ένα κολύμπι στον αφρό
τη ψυχή και το σώμα μου εκεί να εξαγνίσω,
θα ξανάχτιζα σπίτι από σκόρπια ερείπια,
θα χάιδευα τον λιτό κάκτο να γεννά άνθη
να με μάθει ν’ αντέχω άνυδρος σ’ ερήμους  

θα αιφνιδίαζα όλο τον κόσμο λαλώντας της
σε αγαπώ Μούσα, εσύ Ομορφιά και Πατρίδα,
τα ίχνη σου σκύβω και φιλώ να μένουν νωπά
σαν ποίημα που μένει νωπό με επιφωνήματα.

«Και ο ποιητής πρέπει να εκπέμπει ερωτισμό, αλλιώς είναι ξύλινος. Βεβαίως, η έννοια του Έρωτα είναι πολυδιάστατη, είναι η ανάσα της Ζωής, όχι ο μονοσαρκικός. Έρωτας είναι η επίσκεψη των πραγμάτων, από την πέννα του ποιητή στο μυαλό και στην ψυχή του αναγνώστη. Συμφωνώ ότι η Αγάπη τα πάντα κινεί και ότι ο Έρωτας είναι ο μόνος που νικά τον θάνατο. Να, όπως εγώ ο Μαθηματικός (το 1ο μου Πτυχίο) που μιλώ με μια ανορθόδοξη μαθηματική γλώσσα, αλλά ερωτική.» Ι.Σ.Ι.

«Πρέπει στην ποίηση να περισσεύει η χάρις, και να καταργείται η ευτέλεια και τα παράγωγά της. Η Ποίηση, όπως και η Αγάπη, είναι το ΕΠΙΠΛΕΌΝ (διπλή ερμηνεία α) αυτό που επιπλέει, σώζεται και μας σώζει να επιπλεύσουμε μαζί της ή/ και β) αυτό που περισσεύει στις καρδιές και δωρίζεται, το επιπλεόν. Η Ποίηση είναι επιπλέον ό,τι η φθορά πασκίζει να αφαιρέσει, ο προφήτης αγωνιά να προσθέσει, ο Μεφιστοφελής ποθεί να διαιρέσει, η αγάπη διαιρούμενη πολλαπλασιάζει. . Επιπλέον, είναι η λευκή αλκυωνίς, η απουσία του μέλανος κρύου, η χρυσή βροχή που αγγίζει κάθετα το οριζόντιο σώμα της Δανάης. Επιπλέον, είναι το ρίγος του Δάντη σαν μύρισε το Ρόδο στην Κόλαση, του Ομήρου σαν γεύτηκε το μέλι των Μουσών. Η Ποίηση είναι το Επιπλέον…»

ΕΡΩΤΑΣ, ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΜΥΘΟΣ (ποιητική συλλογή “Εντός – Εκτός”, Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδης, εκδόσεις Σοκόλη)

Το στάχυ σου χρυσώνει φως μου,
ο κάμπος σου φουντώνει κι είναι ζωγραφιά,
φρέσκο ψωμί ευωδιαστό ζύμωσε δωσ’ μου
και τότε αντέχω, λιώνω πίκρες και καρφιά.

Ψαλμούς ακούω Μεσαορία
στου Άη Γιώργη την πορεία,
ήρθε ξανά το περιστέρι,
σπέρνει ξανά λαού το χέρι.

Οι έρωτες μας σεριανεύουν,
σαν γιασεμί μυρίζουν όλα τα φιλιά,
τις στέγες μας οι αχτίδες απαλά χαϊδεύουν
και της μικρής αγάπης στάχυα τα μαλλιά.

Δρ. Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδης

ΔΡ. ΙΩΣΗΦ Σ. ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ

Εργο-βιογραφικό Σημείωμα

Ειδικές διακρίσεις

-H Αγία Έδρα του Βατικανού τον ανακήρυξε Ιππότη του Παναγίου Τάφου. – -Βραβείο «Best Poems, Best Poets» από το ‘The International Library of Poetry”.
– Η Διεθνής Ακαδημία ARTS-SCIENCE-LETTRES του απένειμε το Επίχρυσο Μετάλλιο-Βραβείο της για το όλο έργο του και τη συμβολή του στα Γράμματα, στην Επιστήμη και στον Πολιτισμό της Ευρώπης και της Κύπρου.

Ο Κύπριος επιστήμονας και λογοτέχνης δρας Ιωσήφ Ιωσηφίδη, γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1948. Πήρε Πτυχίο στα Μαθηματικά και στα Οικονομικά στην ΑΘήνα. Είναι Αριστοβάθμιος Διδάκτωρ Στατιστικής Οικονομικών.

Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος, Εταίρος, Ενεργό Μέλος και Σύμβουλος σε Διεθνείς Φορείς, Ακαδημίες, Ινστιτούτα, Αρχές, Ενώσεις και Ομάδες Εργασίας Ευρωπαϊκών Θεμάτων. Εξωτερικός Επιστημονικός συνεργάτης στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου και σε τηλεοπτικούς σταθμούς.

Εργάστηκε στον Όμιλο Λαϊκής Τράπεζας σε Διευθυντικές Θέσεις, όπου παράλληλα δημιούργησε και διεύθυνε το Πολιτιστικό και Εκπαιδευτικό Κέντρο της Τραπέζης, αλλά και συνδιοργάνωσε με την Δρα Ελένη Νικήτα την 1η Τραπεζική Πινακοθήκη της Κύπρου. Επιπλέον έχει εργασθεί ως καθηγητής σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Είναι συγγραφέας πολλών επιστημονικών συγγραμμάτων και μελετών στον τομέα των μαθηματικών και των οικονομικών και διετέλεσε Αντιπρόεδρος και Πρόεδρος της Ακαδημίας Επιστημών Κύπρου.

Ως λογοτέχνης και ποιητής έχει δημοσιεύσει πλήθος έργων: ποιητικές συλλογές, μεταφράσεις έργων άλλων δημιουργών, θεατρικά έργα, δοκίμια – κριτικές μελέτες και επιστημονικά δοκίμια. Ποιήματα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές διεθνείς γλώσσες και έχουν ενταχθεί σε Ευρωπαϊκές/ διεθνείς Ανθολογίες, καθώς και έγκριτα ξένα Περιοδικά. Επίσης έργα του ιδίου έχουν μελοποιηθεί και παρουσιάζονται σε συλλογές, στο διαδίκτυο, σε φεστιβάλ και μουσικά μέγαρα.

Είναι Αντιπρόεδρος – Σύμβουλος της Λυρικής Οπερατικής Σκηνής Λεμεσού – Κύπρου και διαπρέπει ως μπάσος – βασικός χορωδός  του Εθνικού Ωδείου Κύπρου. Συμμετέχει ενεργά σε Παγκόσμιας κλίμακας εκδηλώσεις που αφορούν τον πολιτισμό εκπροσωπώντας την Κυπριακή Λογοτεχνία.

ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΙΩΣΗΦ Σ. ΙΩΣΗΦΙΔΗ:  ‘ΕΡΩΣ, ΜΥΘΟΣ, ΒΑΘΟΣ – 200 ΧΑΪΚΟΥ’, εκδόσεις Ρώμη.

Παρουσίαση από τον Φιλόλογο ΣΤΕΛΙΟ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ

“Η ζωή συνεχίζεται στον αιώνα, γιατί έχει τη διάσταση της αιωνιότητας, που κερδίζουν οι άνθρωποι του πνεύματος, ως οι εν κόσμω δημιουργοί. Η συλλογή αυτή θα συμβάλει στην ενδυνάμωση της σκέψης, στον εμπλουτισμό του εσωτερικού μας κόσμου.

Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης μέσα από τα χαϊκού  του βιβλίου του Έρως Μύθος Βάθος, ποιητική συλλογή με διακόσια  χαϊκού (από τις ΡΕκδόσεις ΡΩΜΗ, Θεσσαλονίκη), που χωρίζεται αντίστοιχα σε τρία μέρη, Έρως, Μύθος, Βάθος, επιβεβαιώνει ότι το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν, με ένα στέρεο ποιητικό αντρικό λόγο. Δεκαεφτά συλλαβές, τρεις μικροί στίχοι, εφτά οχτώ λέξεις, και πέρασε το μήνυμα. Πίσω όμως από αυτό τον λακωνικό λόγο κρύβεται ο στοχασμός, η μελέτη, η πείρα, η ευαισθησία, η άσκηση, που τέθηκαν στον αποστακτήρα, για να δώσει σταλαματιά σταλαματιά το μήνυμα. Τούτο σημαίνει πως ο ποιητής δεν αρέσκεται στον πλαδαρό ρηχό λόγο ούτε στο χειμαρρώδες, αλλά στα έγκατα του εαυτού του απεκδύει το λόγο από τα περιττά και εμφανίζει απαστράπτουσα τη δωρική ομορφιά της αλήθειας. Απαιτητικό, άρα, το χαϊκού, στη συμπυκνωμένη σοφία ή στο συνταρακτικό συναίσθημα. Το είδος είναι απαιτητικό, γιατί η κάθε λέξη πρέπει να φέρει ταυτόχρονα πολλαπλά μηνύματα- νοήματα και ν’ ανοίγει διάφορους δρόμους ερμηνείας πιστής όμως στο βασικό πνεύμα του ποιήματος. Φυσικά όντα και φαινόμενα επιστρατεύονται, μεταφορές από τον κόσμο του πνεύματος και της τέχνης, αρχαίοι σοφοί, για να ικανοποιήσουν το πολυεδρικό των νοημάτων και το βραχύ των λόγων.

Ο Έρως υπερβαίνει τον Άδη, και, όντας αγνός και υψηλός, του συγχωρείται κάθε σκέψη και ενέργεια και πράξη, γιατί δεν οδηγεί στη διαμάχη, αλλά αντίθετα, ως κοσμογονική δύναμη ενώνει τα αντίθετα. Ο έρως ως δύναμη υπερβαίνουσα τα όρια, ανίκητος στην οποιαδήποτε μάχη, μπορεί να επιτελέσει θαύματα ως ο περιπατών επί υδάτων Κύριος. Ζώντας δε ελευθέρως , άνευ ορίων και επικινδύνως, κινδυνεύει αλλά δεν είναι αυτοκαταστροφικός, αφού πρέπει να διατηρηθεί εν ζωή. Δεν αγαπάμε για να επιτύχουμε τίποτε άλλο εκτός από την ίδια την αγάπη, δεν την χρησιμοποιούμε ως μέσο αλλά ως τέλος, ως σκοπό, άρα αποτελεί αυτοσκοπό, άξιο για τον ίδιο τον εαυτό του η πόρτα της Αγάπης είναι πάντα ανοικτή, για να δεχτεί και να φιλοξενήσει, για να προσφέρει και να φωτίσει. Η θυσία παράλληλα για το παιδί και η προς αυτό στοργή φανερώνει την αυταπάρνηση ή την  αυτοθυσία στις ποικίλες εκφάνσεις της ως ουσία της αγάπης.”

Επιλεγμένα Χαϊκου Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδη:

«Συγχωροχάρτι, ο Άδης, στον Έρωτα χαρίζει μόνο.»
«Ήλθε ο Χάρος, είδε τον έρωτά μας, απήλθ’ άπρακτος.»
«Αγαπώντας σε βαδίζω επ’ υδάτων ως την ακτή σου.»
«Έρωτα ρίξε κλαδί να κρατηθώ σώος στον γκρεμό.»
«Ψυχές π’ αγαπούν βγάζουν στην πλάτη φτερά μπροστά στον γκρεμό.»
«Έρως άνεμος ελλιμενίζει σκάφος ή το τσακίζει.»
«Δίνε, καρδιά μου, κι αν σε κάνουν θρύψαλα τα συνέχει φως.»
«Η φάτνη, καρδιά, τ’ άχυρα, ίνες πλεκτού, να Τον θερμαίνουν.»
«Καρδιά της μάνας ξερίζωσες. Κι έπεσες. Πονάς; Σε ρωτά.»
«Σαν άστρο περνά απ’ τον φεγγίτη η αγάπη στην καρδιά σου.»
«Πολύς άνεμος ξοδεύτηκε πάνω σου να σε σμιλέψει.»
«Με το χρυσό του σε χρύσωσε ο ήλιος, δύει κουρελής.»
« Άρπα δεν έχεις, μ’ ακούω τις χορδές σου σαν καρδιοχτύπι».
«Ω , χλωροφύλλη του δένδρου του έρωτα, οξυγόνωσ’ με»
«Μόνος στη βροχή χορεύω με μια λιγνή ντάμα ομπρέλα.»
«Μέλισσα εσύ, άνθος εγώ με φιλί, φτιάχνουμε μέλι.»
«Ανακάλυψε πίστη μέσα σου, δάδα να καις Λερναίες.»
«Αύριο θα ’ναι Δευτέρα Παρουσία. Μην κλαις. Όργωνε!»
«Η γη σού γεννά πιο πολλά σαν ιδρώσεις παρά σαν βρέξει.»
«Παιδί με κρατάς κι ο άνεμος μας παίρνει σ’ ονείρου βόλτα.»
«Στο φως ριγώντας γδύνεις ψυχή και σκύβεις να κοινωνήσεις.»
«Όσο σε λιώνουν Ανθέ, τόσο πιο πολύ ευωδιάζεις.»
«Τα κάλλη γερνούν, οι καλλονές ξεβάφουν, το Κάλλος διαρκεί.»
«Διδάσκοντάς σε διδάσκομαι δυο φορές, στοχάζομαι τρεις.»
«Χτυπούν τη Φύση, μα μες στα δάκρυά της έρμοι θα πνιγούν.»
«Κάτω απ’ τη γη ο σπόρος βλέπει. Στη γη με φως συ βλέπεις;»
«Στίχος άλαλος ο πίνακας, κι ο στίχος πίνακα λαλιά.»

Κριτική του Αλέξανδρου Φωκά για τη θεατρική γραφή του Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδη

«….Μου άρεσε πάρα πολύ το ύφος τούτης της γραφής, το βρήκα` απόλυτα θεατρικό, άμεσο και παραστατικό. Καθώς το διάβαζα έβλεπα συνέχεια εικόνες να δημιουργούνται μπροστά στα μάτια. Έχει χιούμορ που ελαφρύνει την ατμόσφαιρα, αρκετή αγωνία και δράση. Δυνατό στοιχείο του έργου είναι ότι προβληματίζει συνεχώς, και κυρίως τη νεολαία θα έλεγα. Σε αυτήν απευθύνεται. Θίγει σημερινά προβλήματα, όπως ο νεοναζισμός, ο φανατισμός της νεολαίας, η πλύση εγκεφάλου που υφίσταται από οργανώσεις, η ανθρώπινη ματαιοδοξία, η δίψα για εξουσία, και αυτό βγαίνει έντονα προς τα έξω.»

«Εγώ ο Σωσίας του Χίτλερ», Θεατρικό Μονόπρακτο Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδη

”Ο Σωσίας του Χίτλερ, Αδάλφος, που τον ερωτεύτηκε η Εύα Μπράουν, σκοτώνει τον Χίτλερ και δραπετεύει στην Αργεντινή με την Εύα Μπράουν, όπου αποκτούν και δύο κόρες. Ο Αδάλφος και η Εύα υποψιάζονται ότι τους κατασκοπεύουν όλοι, ακόμα και η υπηρέτρια τους και οι 2 κόρες τους που είναι ενταγμένες σε 2 αντίπαλες ακροδεξιές Νεολαίες της Αργεντινής”. “Αγωνία, τρόμος και πικρή φιλοσοφία μέχρι το τέλος. Στις πρώτες 2 σελίδες, στο στόμα της Εύας Μπράουν ο συγγραφέας βάζει λόγια της Διοτίμας στο κορυφαίο διάλογό της με τον Σωκράτη (στο Συμπόσιο του Πλάτωνος), ενώ στις τελευταίες 2 σελίδες, εισάγει στο σενάριο αναφορές από τον μύθο του σπηλαίου του Πλάτωνα (όπου οι 2 κόρες των Αδάλφου-Εύας είναι δέσμιες στο σπήλαιο της Αμάθειας/ Άγνοιας). “

Κριτική λογοτεχνική ματιά από τη Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά, φιλόλογο – λογοτέχνη:

«Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε» Οδυσσέας Ελύτης. Εδώ τα δεδομένα είναι αντίστροφα. Ένας Σωσίας του Χίτλερ κυκλοφορεί ανάμεσά μας. Πόσοι Σωσίες; Πόσοι ά(πα)νθρωποι; Κάθε πραξικόπημα και μια τραγωδία.

Η ανθρώπινη κτηνωδία, οι θύτες και τα θύματα της. Σωσίες άγγελοι. Σωσίες δαίμονες. Η Ευά και ο Αδάλφος, ο Αδάλφος και η Εύα άλλοτε αυτουργοί και άλλοτε αυτόχειρες, λύκοι ταγοί και άλλοτε επαναστάτες κονκισταδόρες. Μπένιτα, Πάουλα και Πέτρα, τρία έμψυχα πιόνια, φερέφωνα των κρυμμένων ενοχών που κατατρέχουν τους ήρωες τύπου χαμαιλέοντα. Καθένας ντύνεται και γδύνεται τον μανδύα της δικής του επιβίωσης στη φρενήρη σκακιέρα της ζωής. Μια «καθώς πρέπει» οικογένεια, καθημερινά, δίνει τη δική της παράσταση και μόλις τα φώτα της κοινωνικής συμβίωσης σβήνουν, οι μάσκες πέφτουν και αποσύρεται έρποντας στη σκοτεινή σπηλιά που διάλεξε να της αξίζει. Ο άνθρωπος τελικά είναι το πιο ευπροσάρμοστο ον. Όλα τα μπορεί, όλα τα αντέχει. Για όλα φταίει το σύστημα, η κοινωνία, η παιδεία και ποτέ ο ίδιος που τα συγκροτεί. Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης με το θεατρικό μονόπρακτο έργο του «Εγώ, ο Σωσίας του Χίτλερ» καταθέτει μια σύγχρονη τραγωδία, μαστίγιο για όσους τολμούν να ξεχάσουν, αλλά και δώρημα για αυτούς που πάντα θα θυμούνται.

“Το Παράθυρο” Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδη (συμπεριλαμβάνεται στην “Ανθολογία Κυπρίων Ποιητών”, από τις εκδόσεις Ταξιδευτής, και έχει μεταφραστεί σε 14 γλώσσες,)

Άπλωσε το χέρι κι άνοιξε το παράθυρο,

ίσως το δρασκελίσει μια αχτίδα,
τεθλασμένη, από αντανάκλαση,
ένα άστρο που υπόσχεται αλλαγή
.

Άνοιξε το παράθυρο,

ίσως κοιτάξει μέσα ένας βιαστικός,
μια ωραία που τη ραίνει η βροχή,
μια χελιδόνα που ’χασε το μικρό της.


Άνοιξε το παράθυρο,

ίσως φανεί η μπάλα των παιδιών
η φωνούλα τους ίσως σκαρφαλώσει
ένα κλαρί που λυγίζει, ένα γατί.


Άνοιξε το παράθυρο,

κι ας εισβάλει κύμα σκόνης, χαλαζιού,
μια σκιά ή η σκιά της, δύο που ’γιναν μία,
ή έστω μια σκιά που σκιάζει μιαν άλλη.

Άνοιξε το παράθυρο,

ακόμα κι αν η πόλη αποκοιμήθηκε,
ακόμη κι αν η πόλη αποδήμησε,
ακόμη κι αν δε φαίνεται ποιο απ’ τα δυο.


Άπλωσε το χέρι κι άνοιξέ μας το παράθυρο.

Στη θέση του θα υπάρχει μια ζωγραφιά
κρεμασμένη, κι ας μας κοιτάζει αμίλητα.
Τουλάχιστον θα γεμίζει τον άδειο μας τοίχο.

“Κάθε φορά που ταξιδεύεις στους λειμώνες με την ποίηση του Ιωσήφ Ιωσηφίδη κάνεις ένα ταξίδι μαγικό στον κόσμο της Ιστορίας, της Τέχνης και του Πολιτισμού. Έμπνευση από όλο το φάσμα της διαχρονικής ανθρώπινης πνευματικής δημιουργίας και της σύγχρονης ζωής. Προϊδεάζει για τις ασύνορες διαστάσεις του έρωτα και της ποίησης”. Δρ. Κώστας Κατσώνης, Φιλόλογος, Συγγραφέας, τ. Σύμβουλος Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου.

“Διαβάζοντας με τη Σίσσυ” Δρ. Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδης και Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά, radio1d.gr

Ο Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδης Συζητά με τη Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά

ΣΣΡ: Πως μπήκε η συγγραφή στη ζωή σου εκλεκτέ ποιητή μας;

Ι.Σ.Ι.: Στα 16 χρόνια μου έστελνα, όπως κα άλλοι νεαροί υποψήφιοι ποιητές, ποιήματα μου στο Πρόγραμμα ‘Πνευματικό Βήμα’ του Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου (ΡΙΚ, εθνικός Σταθμός όπως η ΕΡΤ). Ενθουσιάστηκα που μου τα μετέδιδαν ραδιοφωνικά, και που μετά το ΡΙΚ τα ενέταξε στην ‘’Ανθολογία Ποίησης Νέων Λογοτεχνών’’. Μετά άρχισαν οι σπουδές μου (Μαθηματικός,Οικονομολόγος, Διδακτορικό Στατιστικής Οικονομικών)

Η επαγγελματική καριέρα μου (Διευθυντής σε Τράπεζα, Καθηγητής σε Πανεπιστήμια και Ακαδημίες Διοίκησης, Μέλος Διοικητικού Δικαστηρίου για Προσφορές στην Κύπρο) με ανάγκαζε να γράφω ποιήματα αλλά να αναβάλλω συνεχώς την έκδοσή τους. Βγήκα αργά στην ποίηση, το 2001, αλλά ακολούθησε μια πυκνή συμβολή μου που οδήγησε το 2014 στην απονομή Βραβείου από τη Διεθνή Ακαδημία ARTS-SCIENCE-LETTRS, για τη συμβολή μου στην Ποίηση / Λογοτεχνία και στην Επιστήμη στην Κύπρο και στην Ε.Ε. Με 8 ποιητικές συλλογές νιώθω ότι έφτασα στο σημείο που στόχευα. Συνεχίζω  με την 9η Συλλογή, με δοκίμια, διηγήματα, 3 θεατρικά έργα και ένα έργο φιλοσοφίας.

ΣΣΡ: Ποιες είναι οι δικές σου πηγές έμπνευσης;

Ι.Σ.Ι.: Έρως, Μύθος, Βάθος, όπως τιτλοφορείται και η 5η ποιητική Συλλογή των 200 Χαϊκού μου. Έρως, από τον γήινο ως τον πνευματικό, τη γνήσια αγάπη. Μύθος, με απαρχή αυτόν της Ελληνικής Μυθολογίας που ενέπνεε και τους κορυφαίους συγγραφείς της αρχαιότητας. Βάθος, ως φιλοσοφική βάση με τις αρχές και αξίες που είναι διαχρονικές όπως η Δικαιοσύνη (πρώτιστη αρετή), η Δημοκρατία, η Ελευθερία, η Αλληλεγγύη, η Σύνεση. Ευγενής προσπάθεια του ποιητή είναι να μορφώνει τον λαό, και αν είναι δυνατό τον εκάστοτε ηγέτη, για να μην παρασύρονται σε ευτελή, και να καταστρέφουν τον Πολιτισμό μας – η μόνη σίγουρη ασπίδα επιβίωσης – μα αντίθετα να τον ενισχύουν.

ΣΣΡ: Γιατί γράφεις;

Ι.Σ.Ι.: Για να αναπνέω. ‘Γράφω ποίηση’ και ‘αναπνέω’ είναι για μένα συνώνυμα ρήματα. Ο ποιητής, απ’όπου κι αν εμπνέεται πρέπει με τον στίχο του να εμπνέει τον αναγνώστη Το μεγάλο στοίχημα είναι να κατορθώνει να τον συγκινήσει ή να τον ξεσηκώνει ενάντια σε μια αδικία, σε μια κατάφωρη διάκριση, σε μια παρακμή. Και όπως ο ποιητής αγαπά την μούσα-ποίηση, πρέπει να διδάσκει στον αναγνώστη ν’ αγαπά/ να δίνει χωρίς όρια.

ΣΣΡ: Ένας αγαπημένος καλλιτέχνης ή έργο τέχνης;

Ι.Σ.Ι.: Ως καλλιτέχνες: Μόζαρτ (μουσική), Φειδίας (γλυπτική), Βαν Γκογκ (ζωγραφική). Ως έργα τέχνης: ο πίνακας του Ελ Γκρέκο ‘Η ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΚΟΜΗ ΤΟΥ ΟΡΚΑΘ’, το ‘AVE VERUM CORPUS’ του Μόζαρτ, και ‘Ο ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ’ του Γάλλου γλύπτη Ροντέν.

ΣΣΡ: Μια αγαπημένη κινηματογραφική ταινία;

Ι.Σ.Ι.: ‘Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ’ σε σκηνοθεσία: Στάνλεϊ Κράμερ και με ερμηνευτές  τους: Μαξιμίλιαν Σελ (Εισαγγελέας), Σπένσερ Τρέισι (Αρχιδικαστής), Τζούντι Γκάρλαντ, Μοντγκόμερι Κλιφ, Μπαρτ Λάνκαστερ και Μάρλεν Ντίτριχ.

ΣΣΡ: Ένα αγαπημένο θεατρικό έργο;

Ι.Σ.Ι.: Αναμφισβήτητα η ΑΝΤΙΓΟΝΗ του Σοφοκλή. Το υπέρτατο έργο όλων των εποχών !

ΣΣΡ: Η πιο γλυκιά ανάμνηση που βαστάς μέσα σου και δεν ξεχνιέται;

Ι.Σ.Ι.: Η κηδεία της μητέρας μου – που μου έμαθε να αγαπώ και να αγωνίζομαι αγόγγυστα- που στα 86 χρόνια της ησύχασε από την επάρατη ασθένεια και που στον επικήδειό της τής απευθύνθηκα λέγοντας ‘’Εσύ δεν χρωστάς σε κανένα τίποτα. Πάντα έδινες σε όλους, χωρίς αντάλλαγμα. Το εισιτήριο προς τον Παράδεισο το εξασφάλισες δωρεάν’!

ΣΣΡ: Τα μελλοντικά σου σχέδια αγαπημένε μας λογοτέχνη;

Ι.Σ.Ι.: Να ολοκληρώσω την 9η Ποιητική Συλλογή μου με τίτλο ΚΟΥΡΟΣ ΚΑΙ ΚΟΡΗ. Να εκδώσω βιβλίο διηγημάτων και βιβλίο δοκιμίων. Να ανεβάσω τα τρία θεατρικά έργα μου (‘ΕΓΩ, Ο ΣΩΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ’, ‘ΑΝΤΙΓΟΝΗ’, ‘Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΣΕ ΔΙΕΓΕΡΣΗ’). Να εκδώσω το βιβλίο φιλοσοφίας “ΖΗΝΩΝ Ο ΚΙΤΙΕΥΣ ΚΑΙ ΣΤΩΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ” (ο φιλόσοφος γεννήθηκε στο Κίτιο, όπου η Λάρνακα, γενέτειρά μου) και να δημιουργήσω στη Λάρνακα νέα “Στοά Ζήνωνος Κιτιέως” για νέους, με χορηγία του Δήμου Λάρνακας. Να συστηματοποιήσω τις μεταφράσεις της ποίησής μου τουλάχιστον σε 25 γλώσσες έτσι ώστε εύκολα να ανθολογούνται σε ξένες Ανθολογίες και Λογοτεχνικά Ιστολόγια.

Τέλος θέλω να αξιοποιήσω όλες τις άλλες γνώσεις μου (διοικητικές, τεχνοκρατικές) και εμπειρίες και να δημιουργήσω ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ. Σε δικό μου Σχεδιασμό, σε συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών, το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, το Υφυπουργείο Τουρισμού για εξαγωγή διεθνώς του πολιτισμικού πλούτου της Κύπρου – μεταφρασμένη ποίηση σε ξένες γλώσσες, χορωδίες, ζωγραφικές εκθέσεις, εκδηλώσεις μουσικοποιητικές Βραδιές σε ξένες γλώσσες για τουρίστες στην Κύπρο κ.α.

“Ποίηση πυκνή, ουσιώδης και δραστική έχει θεματολογία που ξεπερνά το ατομικό και αγγίζει το “καθόλου”, και αποτελεί σημαντική προσφορά στην ελληνική κυπριακή λογοτεχνία”. Γεώργιος Ν. Χατζηκωστής, Φιλόλογος, Κριτικός, Εθνικό Βραβείο: Αριστείο Γραμμάτων και Επιστημών.

«Διαβάζοντας με τη Σίσσυ» είναι η εκπομπή λόγου και τέχνης μετά μουσικής του Ράδιο Έναντι που επιμελείται και παρουσιάσει η Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά, φιλόλογος – συγγραφέας. Ένα γλωσσικό και μουσικό ταξίδι μέσα από τις τέχνες, τα γράμματα και τον πολιτισμό, σε μια διαρκή αναζήτηση αισθητικής κουλτούρας, όπου παρουσιάζονται Πρόσωπα Πρότυπα. Η εκπομπή «Διαβάζοντας με τη Σίσσυ» μεταδίδεται ζωντανά μέσα από τη διαδικτυακή συχνότητα www.radio1d.gr, με ταυτόχρονη live αναμετάδοση από τη σελίδα της στο facebook @diavazontasmetisissy και παράλληλη αρχειοθέτηση της, ολόκληρη αλλά και τμηματικά ανά συμμετέχοντα, για περαιτέρω παρακολούθηση και χρήση στο ομώνυμο κανάλι youtube. Επιπλέον, πλήρες άρθρο / ειδικό αφιέρωμα με την παρουσίαση σας δημοσιεύεται στην ομώνυμη στήλη της εκπομπής «Διαβάζοντας με τη Σίσσυ» στο portal του www.radio1d.gr, όπου μέσα από μια δημοσιογραφική στήλη στην υπηρεσία των γραμμάτων, των τεχνών και του πολιτισμού, παρουσιάζονται «Πρόσωπα και Πρότυπα».

*Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά ΜΑ, ΒΑ, φιλόλογος – συγγραφέας – ραδιοφωνική παραγωγός, E: diavazontasmetisissy@gmail.com