Στα πλούτη οι βουλευτές, στην πείνα οι πολίτες

Αν υπολογίσει κάποιος τα χρήματα που λαμβάνει ένας βουλευτής τα τέσσερα χρόνια της θητείας του στο κοινοβούλιο, θα δει ότι αγγίζουν τις 300.000 ευρώ! Ένα ποσό που ουδείς μισθωτός θα βγάλει δουλεύοντας τίμια επί τέσσερα έτη. Αν εξετάσουμε, το τι κάνει (και το τι δεν κάνει) ένας βουλευτής κατά τη διάρκεια της θητείας του, θα διαπιστώσουμε, ότι μάλλον είναι ακριβοπληρωμένος, ενώ κάποιος θα μπορούσε να κάνει λόγο ακόμη και για αργομισθία! Εδώ θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι ο βουλευτής έχει τεράστιο έργο να επιτελέσει, καθώς είναι αυτός που νομοθετεί. Οι βουλευτές νομοθετούν και  οι κυβερνήσεις κυβερνούν με βάση τους νόμους που ψηφίζει η Βουλή. Δυστυχώς, στην Ελλάδα οι βουλευτές δεν ανταποκρίνονται στο ρόλο, τον οποίο προβλέπει για αυτούς το Σύνταγμα, αλλά πληρώνονται για αυτόν. Αν έκαναν τα καθήκοντα τα οποία προβλέπονται, τότε η αμοιβή τους θα ήταν δικαιολογημένη 100%.

Ανταποκρίνεται, λοιπόν, ο βουλευτής στο ρόλο του; Σίγουρα όχι, καθώς αν ρίξει κάποιος μια ματιά στο κοινοβουλευτικό έργο θα απογοητευτεί! Υπάρχουν πολλοί βουλευτές που κοντεύει να τελειώσει η τετραετία και δεν έχουν καταθέσει ούτε μία πρόταση νόμου, ούτε μια τροπολογία! Είναι ηλίου φαεινότερο ότι αυτοί οι βουλευτές (η πλειοψηφία δηλαδή) δεν κάνουν την δουλειά για την οποία αμείβονται από το υστέρημα του λαού.

Παράλληλα, λίγοι είναι οι βουλευτές που κάνουν ουσιώδεις ερωτήσεις και επιμένουν προκειμένου να δοθεί λύση στα προβλήματα των πολιτών. Εφόσον, λοιπόν, δεν κάνουν τη δουλειά για την οποία πληρώνονται, τότε θα έπρεπε να καθαιρεθούν και να επιστρέψουν τα χρήματα πίσω στο λαό. Σε οποιαδήποτε εταιρεία, όποιος δεν εργάζεται απολύεται. Γιατί να μην ισχύει το ίδιο για τους τριακόσιους που κάνουν ντόλτσε βίτα στην πλάτη του ελληνικού λαού; Το πρόβλημα δεν είναι η Βουλή και ο θεσμός του βουλευτή. Το πρόβλημα είναι τα συγκεκριμένα πρόσωπα, τα οποία κατέχουν το συγκεκριμένο αξίωμα, που χρησιμοποιούν για να εξυπηρετήσουν ιδία οφέλη και όχι το συμφέρον του λαού. Το ότι ένας βουλευτής δεν κάνει σωστά τη δουλειά του αποδεικνύεται πανεύκολα. Μήπως θα έπρεπε, νομικά, ο λαός να διεκδικήσει πίσω τα χρήματα με τα οποία πλήρωσε τους βουλευτές για να κάνουν τη δουλειά τους, την οποία όμως δεν έκαναν; 90.000.000 ευρώ περίπου μας στοιχίζει για μια τετραετία ο μισθός των βουλευτών (χωρίς να υπολογίζονται οι ατέλειες και οι άλλες ανέσεις που απολαμβάνουν).

Ας μην ξεχνάμε ότι τα κόμματα λαμβάνουν κρατικές επιχορηγήσεις πολλών εκατομμυρίων και τα οποία δεν τους φτάνουν με αποτέλεσμα να καταφεύγουν και στον τραπεζικό δανεισμό.Πόσα χρήματα άραγε έχουν εισπράξει τα κόμματα που υφίστανται από το 1974 μέχρι σήμερα όπως η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ; Αν σκεφτούμε ότι οι μισθοί των βουλευτών, οι επιχορηγήσεις των κομμάτων, τα δάνεια των κομμάτων και τα δάνεια των κολλητών επιχειρηματιών των κομμάτων, πληρώνονται από τον ελληνικό λαό, τότε το ποσοστό που αναλογεί σε κάθε φορολογούμενο είναι πολύ μεγάλο. Πόσο άραγε να είναι;

Όσο εκλέγονται βουλευτές που ενδιαφέρονται μόνο για την πάρτη τους, τότε θα αυξάνεται ο αντικοινοβουλευτισμός στην Ελλάδα και κάτι τέτοιο μόνο αρνητικές συνέπειες μπορεί να έχει για τη χώρα και τη Δημοκρατία. Οι βασικοί υπεύθυνοι της δημιουργίας αυτού του νοσηρού κλίματος είναι οι βουλευτές. Πόσο ακόμα ο λαός θα τους βλέπει να ζουν μες στη χλιδή χωρίς να εργάζονται, ενώ ο ίδιος πλέον, με τα μνημόνια που υπέγραψαν οι βουλευτές, ψάχνει αποφάγια στα σκουπίδια για να ζήσει…