Θεσσαλονίκη – Έκλεισαν πάνω από 96.000 επιχειρήσεις

Πάνω από 96.000 επιχειρήσεις έκλεισαν την τελευταία δεκαετία στη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με τα στοιχεία που τηρούν τα τρία Επιμελητήρια- Εμπορικό και Βιομηχανικό, Βιοτεχνικό και Επαγγελματικό. Τα χρόνια της κρίσης παρατηρείται συρρίκνωση του αριθμού των νέων επιχειρήσεων που ιδρύθηκαν, και το χειρότερο, συνήθως πρόκειται για επιχειρήσεις με μικρό αριθμό απασχολουμένων ή ακόμα και για ατομικές επιχειρήσεις με έναν εργαζόμενο.

Δεδομένου ότι η εγγραφή στα μητρώα των Επιμελητηρίων είναι υποχρεωτική για κάθε επιχείρηση που θέλει να κάνει έναρξη, ενώ η διαγραφή μιας επιχείρησης που προχώρησε σε αναστολή λειτουργίας την απαλλάσσει από την πληρωμή συνδρομής, οι μεταβολές στον αριθμό των μελών σκιαγραφούν σε αδρές γραμμές και τον επιχειρηματικό χάρτη της πόλης (συνυπολογίζοντας βέβαια ένα περιθώριο λάθους, εξαιτίας εκκαθάριση μητρώου, που συμβαίνει κάποιες χρονιές).

Την περίοδο από το 2003 έως το 2014 καταγράφονται πάνω από 96.000 διαγραφές επιχειρήσεων από τα μητρώα των τριών Επιμελητηρίων της Θεσσαλονίκης  -Εμπορικού και Βιομηχανικού (ΕΒΕΘ), Βιοτεχνικού (ΒΕΘ) και Επαγγελματικού (ΕΕΘ) (τα διαθέσιμα στοιχεία είναι έως τις 30 Νοεμβρίου για το ΕΒΕΘ, και έως τις 16 Δεκεμβρίου 2014 για τα άλλα επιμελητήρια). Εξ αυτών οι 46.794 έκλεισαν την περίοδο 2003 – 2008 και οι 49.281 την περίοδο 2009 – 2014, δηλαδή σχεδόν 700 επιχειρήσεις το μήνα, κατά μέσο όρο (τα στοιχεία για την τρέχουσα χρονιά είναι ελλιπή).

Τα χρόνια της ευημερίας οι νέες επιχειρήσεις που δημιουργήθηκαν ήταν 51.475 -δηλαδή σχεδόν 4.700 περισσότερες από τα λουκέτα. Αντιθέτως, τη μακρά περίοδο της κρίσης οι νέες επιχειρήσεις που ιδρύθηκαν ήταν 33.895, δηλαδή 15.386 λιγότερες από όσες έκλεισαν.

Από τις 96.000 επιχειρήσεις που έκλεισαν από το 2003 μέχρι σήμερα, οι περισσότερες (59.129) ήταν μέλη του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου, δηλαδή κατά κανόνα μικρές επιχειρήσεις, ατομικές, ΕΠΕ και Ο.Ε. (θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν ότι την εξεταζόμενη έγινε μια μεγάλη εκκαθάριση μητρώου στο συγκεκριμένο επιμελητήριο).

Το ισοζύγιο

• 96.000 διαγραφές από τα επιμελητήρια την περίοδο 2003-2014 εκ των οποίων οι 49.000 την περίοδο της κρίσης
• 81.700 νέες επιχειρήσεις δημιουργήθηκαν μεταξύ 2003 και 2014.
• Το 60% αυτών στην εξαετία προ κρίσης και το 40% την εξαετία της κρίσης
• 4.700 περισσότερες οι νεες επιχειρήσεις από τα λουκέτα την εξαετία 2003-2008
• 15.300 λιγότερες επιχειρήσεις δημιουργήθηκαν από όσες έκλεισαν την εξαετία της κρίσης
• 61% των επιχειρήσεων που έβαλαν λουκέτο ήταν μέλη του ΕΕΘ, δηλαδή μικρομεσαίες

ΕΕΘ: 10.000 ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΝΕΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Συγκρίνοντας τα λουκέτα κατά την εξαετία 2003 – 2008 και κατά την εξαετία 20092014 της κρίσης, η διαφορά είναι χίλιες επιχειρήσεις: – στην πρώτη περίπτωση έκλεισαν 29.000 επιχειρήσεις μέλη του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου, ενώ στη δεύτερη 30.000. Η μεγάλη διαφορά εμφανίζεται στις νέες επιχειρήσεις. Στα χρόνια της κρίσης δημιουργήθηκαν 10.600 επιχειρήσεις λιγότερες σε σχέση με την εξαετία προ κρίσης (ή 23.896 νέες επιχειρήσεις έναντι 34.486). Μάλιστα ενώ προ κρίσης το ισοζύγιο νέων επιχειρήσεων- λουκέτων ήταν θετικό κατά 5400 επιχειρήσεις, την εξαετία της κρίσης είναι αρνητικό κατά σχεδόν 6200 επιχειρήσεις.

ΒΕΘ: 7.000 ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΤΑ ΛΟΥΚΕΤΑ

Στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο ο αριθμός των επιχειρήσεων που έκλεισαν την περίοδο 2003 – 2008 (10.535) και 2009 Δεκέμβριος 2014 (11.856) δεν παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις. Η σύγκριση είναι αποκαλυπτική όταν εξεταστεί ο αριθμός των νέων επιχειρήσεων: προ κρίσης είχαν κάνει έναρξη 8.832 επιχειρήσεις, ενώ την περίοδο της κρίσης σχεδόν οι μισές (4.720). Την πρώτη εξαετία τα λουκέτα είναι 1.703 περισσότερα από τις νέες επιχειρήσεις, τη δεύτερη  η ψαλίδα ανοίγει ακόμα περισσότερο, με τη διαφορά να φτάνει τις 7.136 επιχειρήσεις.

ΕΒΕΘ: 2.800 ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ ΠΗΡΑΝ ΤΟ ΡΙΣΚΟ ΤΗΣ ΕΠΕΝΔΥΣΗΣ

Στο ΕΒΕΘ παρατηρείται επίσης αντιστροφή στο ισοζύγιο εγγραφών – διαγραφών.
Την περίοδο της κρίσης έκλεισε αντίστοιχος αριθμός επιχειρήσεων σε σχέση με την εξαετία προ (7.331 έναντι 7.224) αλλά αυτές που πήραν το ρίσκο της επένδυσης την περίοδο 2009 – εννεάμηνο 2014 είναι 2.800 λιγότερες σε σχέση με την προηγούμενη εξαετία (5.279 έναντι 8.157).

Δ. Μπακατσέλος Κλείνουν μεγάλες επιχειρήσεις, ανοίγουν ατομικές

Πάντα οι διαγραφές είναι περισσότερες από τις εγγραφές. Εκείνο που κάνει τη διαφορά είναι τι είδους επιχείρηση διαγράφεται, πόσους απασχολεί, τι τζίρους κάνει κ,ο.κ. και αντίστοιχα τι είδους επιχείρηση εγγράφεται στα μητρώα του Επιμελητηρίου. Αν κλείσει μία βιομηχανία είναι μια διαγραφή και αν ανοίξει ένα καφέ στη γωνία είναι μια εγγραφή.

Δεν είναι όμως το ίδιο πράγμα. Πιθανώς θα έπρεπε να προσμετράμε υπαλλήλους, τζίρους και άλλους παράγοντες” λέει ” ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, Δημήτρης Μπακατσέλος. Η εκτίμησή του είναι ότι την πε- σχολούσαν μεγάλο αριθμό εργαζομένων, ρίοδο της κρίσης οι εγγραφές νέων μελών “Για παράδειγμα έκλεισε η Φίλκεραμ με στο επιμελητήριο αφορούν κατά κύριο 300 εργαζόμενους. Χρειάζονται 300 ατολόγο μικρές ή και ατομικές επιχειρήσεις, μικές επιχειρήσεις του ενός ατόμου για ενώ οι διαγραφές επιχειρήσεις που απα- να ισοφαρίσουν αυτό το λουκέτο”.

Π. Παπαδόπουλος Συνοδοιπόροι με την ανασφάλεια και τη φοροεπιδρομή

Τα στοιχεία είναι άκρως αποκαλυπτικά για την συνεχώς συρρικνούμενη βιοτεχνική δραστηριότητα. Αναμφίβολα η αρνητική οικονομική συγκυρία επιτείνει την ήδη ζοφερή κατάσταση με αποκορύφωμα το 2010, οπότε στην μακρά αλυσίδα των λουκέτων προστέθηκαν άλλοι 3.364 κρίκοι” σημειώνει ο πρόεδρος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, Παναγιώτης Παπαδόπουλος. “Πολύ φοβάμαι, ότι αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα τόνωσης της ελληνικής μικρομεσαίας δραστηριότητας θα συνεχίσουμε να βουλιάζουμε σε ένα βαρέλι χωρίς… πάτο. Η ανελέητη λιτότητα, οι συνεχείς φοροεπιδρομές και η ανασφάλεια αποτελούν τους χειρότερους…

συνοδοιπόρους για την επιχειρηματικότητα τα τελευταία χρόνια. Πρέπει έστω και την ύστατη στιγμή να γίνει κατανοητό ότι η αντοχή της ελληνικής κοινωνίας έχει εξαντληθεί, η αγορά έχει στραγγίσει.
Αυτό οφείλουν να το αναγνωρίσουν και οι εταίροι μας, βάζοντας φρένο στις απαιτήσεις τους που μόνο αναστάτωση προκαλούν. Επιπλέον θα πρέπει να γίνει κοινός τόπος ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να παραμείνει σε αναπτυξιακή τροχιά μόνο με στοχευμένες κάθετες παρεμβάσεις και όχι με νέα οριζόντια μέτρα. Ζητούμενο είναι η πολιτική σταθερότητα που αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση ώστε να μην πάει χαμένος ο κόπος όλων για την ανασύνταξη της ελληνικής οικονομίας και της χώρας”.

Πηγή: Εφημερίδα Μακεδονία