Το καρτέλ του πολιτικού κατεστημένου

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Το πολιτικό σύστημα της χώρας φροντίζει εδώ και χρόνια να προστατεύσει τα κεκτημένα του δικαιώματα, να τα αυξήσει, αλλά και ταυτόχρονα να μειώσεις τις υποχρεώσεις του, αλλά και τις ευθύνες των πολιτικών μας για σειρά αδικημάτων για τα οποία οι απλοί πολίτες μπορεί ναν οδηγηθούν και στη φυλακή. Κάτω από τη μύτη μας, μυστικά, πίσω από κλειστές πόρτες και στα παρασκήνια του πολιτικού θεάτρου που μεταδίδεται από τις τηλεοράσεις στις συνεδριάσεις της Βουλής, πίσω από τις πολιτικές κορώνες και την εκατέρωθεν ανταλλαγή βρισιών και βαρύτατων χαρακτηρισμών μεταξύ των βουλευτών, των υπουργών και των αρχηγών κομμάτων, παίζεται ένα κρυφό παιχνίδι στις πλάτες των Ελλήνων πολιτών, το οποίο σκοπό έχει να δημιουργήσει ένα δίχτυ προστασίας για τα πολιτικά πρόσωπα, τη στιγμή που προσπαθεί να ξεγελάσει τους πολίτες και να τους αφήνει να μαλώνουν στα καφενεία για το ποιος θα μας σώσει. Η απάντηση είναι, «κανείς απολύτως. Και κυρίως, κανένας από αυτούς».

Οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη για το πώς καταφέρνουν οι Έλληνες βουλευτές – παρά το ιδεολογικό χάσμα που τους χωρίζει – να συμφωνούν σε όλα για να μην υποστούν τις μειώσεις συντάξεων που ψήφισαν για τους άλλους πολίτες. Κάτι που ακολουθείται από νέα ρουσφετολογική ρύθμιση που δίνει μισθούς στους αιρετούς! Ενώ έχουν ήδη απαλλάξει οι βουλευτές τους εαυτούς τους από 16 αδικήματα, με τα οποία έχαναν την ασυλία και τα προνόμιά τους! Η σύγκριση της ζωής πολιτών και βουλευτών είναι πλέον εξοργιστική.

Μέσα σε λιγότερο από 15 μέρες δημοσιογράφοι, τους οποίους πολλοί βουλευτές εσχάτως προσπαθούν να απαξιώσουν συλλήβδην, προφανώς για να κάνουν ανενόχλητοι τις βρωμοδουλειές τους, έχουν αποκαλύψει ότι τα μέλη του κοινοβουλίου και οι αιρετοί έχουν απαλλάξει τους εαυτούς τους από δύο τουλάχιστον άγριες περικοπές, τις οποίες, όμως, έχουν ψηφίσει για τους πολίτες! Αλλά, δεν είναι οι μόνες! Είναι τουλάχιστον τέσσερις (4)! Η πρώτη είναι η ελάφρυνση βουλευτών, δημάρχων, νομαρχών και υψηλόμισθων διοικητών δημόσιων οργανισμών από την εισφορά αλληλεγγύης! Η δεύτερη είναι η εξαίρεση των βουλευτών, δημάρχων, αντιδημάρχων, νομαρχών και ΣΙΑ από τη μείωση των συντάξεων, με εξαίρεση από τον κόφτη, την περικοπή της προσωπικής διαφοράς και τον επανυπολογισμό προς τα κάτω που υφίστανται όλοι οι πολίτες! Αυτή η δεύτερη μάλιστα έχει γίνει υπόγεια και αδιαφανώς, καθώς δεν προβλέπεται από κανέναν νόμο. Απλώς δεν συμπεριλαμβάνονται οι βουλευτές στους νόμους που συμπεριλαμβάνονται όλοι οι υπόλοιποι πολίτες! Η τρίτη είναι το αφορολόγητο του 50%- 77% από το ετήσιο εισόδημα των βουλευτών, το οποίο υπερασπίζονται σχεδόν όλα τα κόμματα! Η τέταρτη, που έρχεται και είναι άγνωστη ακόμα, ξαναφέρνει από την πίσω πόρτα τις «αποζημιώσεις» των δημοτικών συμβούλων για τις συνεδριάσεις στα δημοτικά συμβούλια και πρόσθετη αμοιβή σε όλους τους αντιδημάρχους με τη μορφή αντιμισθίας!

Όμως δεν είναι μόνο αυτά. Ταυτόχρονα, οι βουλευτές έχουν απαλλάξει τους εαυτούς τους από αδικήματα, για τα οποία οι πολίτες πηγαίνουν φυλακή και τα οποία είναι άγνωστα για τους ψηφοφόρους! Με νόμο, οι βουλευτές χάνουν τα βουλευτικά προνόμιά τους μόνο για 9 από τα 25 πλημμελήματα που προβλέπονταν παλιότερα, και αφού καταδικαστούν τελεσίδικα! Από τα αδικήματα που εξαιρέθηκαν είναι εκείνα για τα οποία κατηγορούνταν πιο συχνά! Και είναι τα πιο σοβαρά! Της απιστίας περί την υπηρεσία, της παράβασης καθήκοντος, της συκοφαντικής δυσφήμισης! Γι αυτά τα αδικήματα κατηγορούνται κυρίως βουλευτές για την περίοδο που είχαν χρηματίσει δημοτικοί ή νομαρχιακοί άρχοντες.

Και ενώ για την αναστολή βουλευτικών ατελειών ή προνομίων (ΙΧ με λήζινγκ, ατέλειες επικοινωνιών, δωρεάν εισιτήρια, επίδομα γραφείου κα) αρκούσε η αμετάκλητη παραπομπή, τώρα απαιτείται καταδίκη και από εφετείο για κακούργημα!

Αν συγκρίνουμε τώρα, τους βουλευτές με τους πολίτες, προκύπτουν τεράστιες – χατιρικές όμως – διαφορές. Οι βουλευτές λοιπόν, με 6.500 ονομαστικό μισθό ή 1.400 ευρώ το μήνα ονομαστική ελάχιστη σύνταξη (με 2 τετραετίες) κερδίζουν πολύ περισσότερα από τα διπλάσια, χάρη σε μια σειρά από απαλλαγές και ελαφρύνσεις που έχουν ψηφίσει για τους εαυτούς τους! Στις απαλλαγές αυτές δεν περιλαμβάνονται τα 75 ευρώ για κάθε συμμετοχή σε επιτροπές της Βουλής, ούτε το επίδομα γραφείου (1.780 ευρώ το μήνα), ούτε τα 1.000 ευρώ το μήνα επίδομα ενοικίου στους βουλευτές εκτός Αθήνας, ούτε τα 50 ευρώ το μήνα οικογενειακό επίδομα. Αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες πρέπει να πληρώσουν με τα 300 ή τα 1.000 ευρώ που παίρνουν το μήνα: Φαΐ, νοίκι, δάνεια, ρεύμα, νερό, τηλέφωνα, ταχυδρομεία, φόρους, εισφορές, συντήρηση αυτοκινήτου, βενζίνες, εισιτήρια σε λεωφορεία, μετρό, τρένα, αεροπλάνα, πλοία και παιδικό σταθμό. Κατ’ ελάχιστο. Οι βουλευτές, με τα πάνω από 6.500 – 8.000 ευρώ το μήνα, έχουν επιδοτούμενο νοίκι, μειωμένα επιτόκια στα τραπεζικά δάνεια, άτοκα δάνεια από τη Βουλή σε 48 μηνιαίες δόσεις, μειωμένες χρεώσεις σε ρεύμα και νερό, τζάμπα γραμμές σταθερής τηλεφωνίας και 200 ευρώ το μήνα για κινητό, τζάμπα κινητό, ΙΧ τζάμπα με δωρεάν σέρβις και 500 ευρώ το μήνα για βενζίνη, ταχυδρομική ατέλεια περίπου 900 ευρώ το χρόνο, τζάμπα εισιτήρια σε τρένα, λεωφορεία, πλοία, αεροπλάνα, μειωμένα ή τζάμπα διόδια, οικογενειακή και εργοδοτική εισφορά υπέρ ΕΟΠΥΥ περίπου 350 ευρώ, δωρεάν είσοδο σε αρχαιολογικούς χώρους και καλλιτεχνικούς χώρους, δωρεάν παιδικό σταθμό στη Βουλή και εκπτωτικά ψώνια από το συγκρότημα προσωπικού της Πολεμικής Αεροπορίας! Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα με 2.000.000 άνεργους, 2.500.000 συνταξιούχους και 2.000.000 με μισθούς μέχρι 800 ευρώ το μήνα! Που καλούνται όχι απλώς να επιζήσουν, αλλά και να υποστούν διαρκώς νέα βάρη χωρίς να διαμαρτύρονται! Τα οποία μάλιστα, ψηφίζουν αυτοί οι βουλευτές!

Βέβαια, το πολιτικό καρτέλ που μας κυβερνά, προσπαθεί να δικαιολογήσει όλες αυτές τις επαίσχυντες και ξεδιάντροπες τροπολογίες που ψηφίζουν για να προστατέψουν και να αυξήσουν τα κεκτημένα τους οι εθνοπατέρες μας. Αλλά πρόκειται για χυδαία επιχειρήματα. Γιατί, σ’ αυτή τη Λουδοβίκεια διαφορά πλούτου, οι βουλευτές (καθώς οι υπόλοιποι αιρετοί σιωπούν ευφυώς, κρυμμένοι πίσω από τους ευεργέτες νομοθέτες τους) προτάσσουν δύο επιχειρήματα! Το πρώτο είναι ότι «δε βγαίνουν»! Ενώ οι πολίτες που έχουν να πληρώσουν τους ίδιους λογαριασμούς χωρίς χαρίσματα, πρέπει να βγαίνουν! Και μάλιστα να κάθονται στ’ αυγά τους! Το δεύτερο είναι ακόμα πιο χυδαίο. Πρέπει να παίρνουν αρκετά λεφτά ώστε «να βγαίνουν», γιατί αλλιώς θα είναι εύκολη βορρά στα νύχια άνομων χρηματοδοτών και εκβιαστών!

Αυτό το δεύτερο επιχείρημα, που το χρησιμοποιούν και δικαστές, είναι ευθύς εκβιασμός, αν δεν είναι ομολογία σαπίλας! Επειδή βουλευτές και δικαστές είναι ορκισμένοι στην αδέκαστη υπηρεσία του λαού. Χωρίς οικονομικές προϋποθέσεις! Δεν ορκίζεται κανείς τους να υπηρετεί τους νόμους και το λαό αρκεί να παίρνει τα απαραίτητα χρήματα! Βουλευτιλίκι και δικαστιλίκι είναι εξουσίες του πολιτεύματος, με τεράστιες υποχρεώσεις και ευθύνες απέναντι στους πολίτες και τη Δημοκρατία. Δεν είναι θέσεις εργασίας και προσπορισμού, ούτε θέσεις αποθησαύρισης. ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥΣ. Κάθε απαίτηση που ορθώνεται στο όνομα της διατήρησης έντιμης στάσης δεν είναι παρά εκβιασμός. Και κάθε πράξη που αποσκοπεί σε προνόμια έναντι των πολιτών δεν είναι παρά κατάχρηση εξουσίας. Και σαν τέτοια έπρεπε να τα αντιμετωπίζει η Πολιτεία. Η Ελλάδα έμπλεξε με τα μνημόνια και με τον κατήφορο που ζει, ακριβώς επειδή η πολιτική της τάξη δεν έχει αυτές τις βασικές αρχές της καθαρότητας και των υποχρεώσεων απέναντι στους πολίτες. Είναι από ολίγιστη μέχρι διεφθαρμένη. Δεν έχει δημοκρατική και πατριωτική συνείδηση. Οι πρόσφατες διαρκείς ρουσφετολογίες βουλευτών και αιρετών υπέρ της τσέπης τους και του ακαταδίωκτού τους αποδεικνύουν ότι η ίδια αυτή τάξη με την ίδια νοοτροπία διαχειρίζεται ακόμα την τύχη της χώρας. Γι αυτό τη διαχειρίζεται τόσο εγκληματικά και γι αυτό η χώρα δεν θα ορθοποδήσει όσο αυτή η νοοτροπία θα κυβερνά. Κάθε συζήτηση για αλλαγή, χωρίς να ξεκινάει από την καταδίκη, την τιμωρία και την αλλαγή αυτής της νοοτροπίας, όπου ανεύθυνοι άρχοντες καταχρώνται της εξουσίας τους την ώρα που οδηγούν έναν λαό σε καταστροφή, είναι μάταιη. Η αλλαγή πρέπει να ξεκινήσει από την εξαφάνιση τέτοιων εκπρόσωπων του λαού από την πολιτική σκηνή. Και από την ανάδειξη ανθρώπων που θα πονάνε πρώτα και κύρια τους πολίτες και τη Δημοκρατία. Η υπηρεσία των πολιτών είναι θέση αυτοθυσίας, όχι φιλοτομαρισμού. Όλα τα άλλα είναι η συνέχιση του ίδιου δρόμου προς την καταστροφή.

Αυτά τους έταξαν και στους βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, γι αυτό και λένε σε όλα «ΝΑΙ». Αυτά έταξαν και οι τραπεζίτες στους βουλευτές. Να τους βοηθήσουν να διατηρήσουν τις θέσεις τους, δίνοντάς τους; χαμηλότοκα δάνεια για να επανεκλεγούν. Αλλά μη ξεχνάμε και τον αρχιερέα του νόμου, τον κ.Κατρούγκαλο, που δεν ρυθμίζει τι θα ισχύσει και τι όχι σχετικά με τις συντάξεις των αιρετών, γιατί δεν τους περιλαμβάνει σε κανένα άρθρο. Σύμφωνα με αρμόδια στελέχη βέβαια, πάνω απ’ όλα σκέφτηκε και τον εαυτό του να διασφαλίσει. Κι επειδή όλοι αυτοί σκέφτονται για εμάς, αλλά χωρίς εμάς, σου λέει ότι, δούλεψε 40 χρόνια για μια σύνταξη που ένας βουλευτής τη βγάζει σε 4 χρόνια.