Ξεσκεπάστηκε ο εξωδικαστικός συμβιβασμός και τρέμει ο Γ.Στουρνάρας

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Βιάζεται ο διοικητής της ΤτΕ, Γιάννης Στουρνάρας να κλείσει η αξιολόγηση. Γι αυτό και προκαλεί ζητώντας μείωση των συντάξεων. Τη θυσία δηλαδή των συνταξιούχων, μόνο και μόνο για να σωθούν οι τράπεζες. Ο Γ.Στουρνάρας είναι διατεθειμένος να πετάξεις τους συνταξιούχους βορά στα νύχια των δανειστών γιατί το μόνο που τον ενδιαφέρει, είναι να  προστατευτούν από μηνύσεις τα τραπεζικά στελέχη που θα χειριστούν τα κόκκινα δάνεια. Ενημέρωση άλλωστε σχετικά για την ενδιάμεση έκθεση και την αρμόδια επιτροπή της Βουλής.

«Κλείστε την αξιολόγηση τώρα!», διαμηνύει στη κυβέρνηση ο Γ.Στουρνάρας , ο οποίος εμφανίστηκε με αυτό το μήνυμα στην διαρκή επιτροπή Οικονομικών της Βουλής. Και πρόσθεσε ότι αν δεν κλείσει άμεσα η αξιολόγηση, «ο εφιάλτης του πρώτου εξαμήνου του 2015 θα επιστρέψει». Όπως χαρακτηριστικά είπε, «δεν υπάρχει ορθολογική επιλογή μεταξύ ολοκλήρωσης της αξιολόγησης τώρα ή αργότερα. Αργότερα οι συνθήκες θα είναι πολύ χειρότερες. Αργότερα ίσως θα είναι πολύ αργά». Πρόσθεσε ότι «η θετική δυναμική που έχει διαμορφωθεί στην οικονομία πρέπει να διασφαλιστεί με την άμεση ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης και να στηριχθεί στην υλοποίηση των στόχων του προγράμματος και στην επιτάχυνση του ρυθμού εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων και ιδιωτικοποιήσεων που έχουν συμφωνηθεί». Επισήμανε ως βασικό κίνδυνο τις εκλογές που έχουν προγραμματιστεί σε 3 χώρες της Ε.Ε μεταξύ αυτών σε Γερμανία και Γαλλία σημειώνοντας ότι αυτό θα σημάνει νέες καθυστερήσεις.

Ο Γ.Στουρνάρας χτύπησε διάφορα καμπανάκια κινδύνου για να περάσει το μήνυμά του. Το ένα ήταν η κατάσταση στον τομέα των καταθέσεων. Όπως είπε, καταγράφηκαν ανακαταθέσεις τραπεζογραμματίων στις τράπεζες αξιόλογου ύψους και σε ορισμένες περιπτώσεις επιστροφή κεφαλαίων από το εξωτερικό. Είναι απολύτως αναγκαίο η τάση αυτή να διατηρηθεί, κάτι το οποίο δυστυχώς δεν αποτυπώνεται στα στοιχεία των πρώτων εβδομάδων του 2017.Αυτό αποδίδεται κυρίως στην αύξηση της αβεβαιότητας που συνδέεται με την καθυστέρηση της ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης». Τόλμησε μάλιστα να ζητήσει περαιτέρω μείωση συντάξεων λέγοντας ότι «η Ελλάδα δαπανά πολλά για τις δυνατότητες της για την 3η ηλικία σε σύγκριση με τους νέους. Υπάρχουν περιθώρια για βελτίωση του μείγματος». Πρόσθεσε δεν την προτίμηση του εφόσον υπάρξουν μέτρα δημοσιονομικής ισορροπίας: «Είτε η μείωση συντάξεων είτε η αύξηση φόρων μειώνουν το διαθέσιμο εισόδημα. Με την διαφορά ότι η αύξηση φόρων χτυπάει το παραγωγικό κομμάτι της οικονομίας». Άρα, μειώστε κι άλλο τις συντάξεις. Και μετά τους συνταξιούχους, πρότεινε να πεταχτούν στα νύχια των δανειστών και οι εναπομείναντες εργαζόμενοι. Αναφερόμενος στα εργασιακά υποστήριξε ότι «η ευελιξία στην αγορά εργασίας είναι σημαντική γιατί έτσι γίνονται πιο εύκολα οι προσλήψεις» προσθέτοντας ότι «δεν πρέπει να αντιστρέψουμε οφέλη που έχουμε αποκτήσει μέχρι σήμερα» φράση που αποτιμήθηκε ως αιχμή για την διεκδίκηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Αλλά, όπου λέει «ευελιξία» ο Γ.Στουρνάρας, εννοεί αύξηση του αριθμού των απολύσεων, κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και καταπάτηση οποιουδήποτε εργασιακού δικαιώματος απέμεινε στους ελάχιστους πλέον εργαζόμενους.

Για να καταλήξει σ’ αυτό που πραγματικά ενδιαφέρει τον ίδιο τον Γ.Στουρνάρα. Ότι η κυβέρνηση «πρέπει να νομοθετήσει την προστασία των τραπεζικών στελεχών» γιατί, όπως είπε, είναι απαραίτητο «όταν ζητάμε από κάποιους να ρυθμίσουν δάνεια εκατομμυρίων». Σημείωσε ότι «δεν πρέπει να τους αφήσουμε βορά στον καθένα» που «κάνει μηνύσεις και τους διασύρει».

Μόνο αυτό αφορά τον Γ.Στουρνάρα. Γι αυτό και κινδυνολογεί. Επειδή φοβάται για τον εαυτό του. Γιατί θα φανεί στους δανειστές ότι ήταν ανίκανος να παίξει το ρόλο που του ανέθεσαν. Να κάνει δηλαδή τις τράπεζες να μειώσουν τα κόκκινα δάνεια, εις βάρος πάντα των δανειοληπτών. Και μετά θα κινδυνέψει το δικό του μέλλον. Δεν τον ενδιαφέρει  που  10εκατομυρια Έλληνες τους άφησαν βορά για να διασωθούν τα πέντε μαγαζάκια τους, που θέλουν να λέγονται και συστημικές  τράπεζες. Γιατί αυτές ευθύνονται πραγματικά για τα θαλασσοδάνεια των κομμάτων, των ΜΜΕ και των επιχειρήσεων.

Τι πραγματικά θέλει όμως ο Γ.Στουρνάρας; Όχι μόνο να γίνει νόμο η ασυλία των τραπεζικών στελεχών που θα διαχειρίζονται κόκκινα δάνεια, αλλά να γίνει νόμος και ο εξωδικαστικός συμβιβασμός. Γιατί, στην πραγματικότητα, εξωδικαστικός συμβιβασμός σημαίνει ξεπούλημα των ελληνικών επιχειρήσεων σε ξένα funds χωρίς να τους βαραίνουν τα χρέη των επιχειρήσεων. Απλά θα κάνουν ένα νέο ΑΦΜ, και δεν θα χρειάζεται να πληρώσουν ούτε ένα ευρώ από τα δάνεια των επιχειρήσεων που θα αγοράσουν. Κι αυτό θα το κάνουν τα τραπεζικά στελέχη που θα διαχειρίζονται τα κόκκινα δάνεια των επιχειρήσεων. Γι αυτό και ζητά επιτακτικά ο Γ.Σουρνάρας την νομοθετημένη δικαστική ασυλία των τραπεζιτών. Για να έχουν το δικαίωμα να αρπάζουν τις περιουσίες των Ελλήνων επιχειρηματιών που δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνειά τους. Οι ξένοι θα παίρνουν τσάμπα και χωρίς κανένα βάρος τις ελληνικές επιχειρήσεις από τις τράπεζες που τις έχουν κατασχέσει, οι τράπεζες θα παίρνουν  κάποια χρήματα και στους επιχειρηματίες θα μένει να ξεπληρώσουν το χρέος προς τις τράπεζες.

Η τράπουλα έχει ήδη ανακατευτεί και τα ιμάτια των ελληνικών επιχειρήσεων έχουν ήδη διαμοιραστεί μεταξύ τραπεζών και funds.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα που έχουν  δει το φως της επικαιρότητας, αναμένονται τεκτονικές αλλαγές στον επιχειρηματικό χάρτη της Ελλάδας, καθώς οι τράπεζες έχουν ήδη δρομολογήσει σχεδιασμό εκπαραθύρωσης μετόχων και μάνατζερς. Όπως προκύπτει, παλιά τζάκια ή νεότερα θα μείνουν εκτός αφού αρνούνται να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Οι τράπεζες έχουν δρομολογήσει σχεδιασμό εκπαραθύρωσης μετόχων και μάνατζερς που αντιστέκονται στη διάσωση των εταιρειών τους. Κι αυτό το ονομάζουν εξωδικαστικό συμβιβασμό.

Η αρχή θα γίνει από την εταιρεία Καλογήρου που οδεύει στην Pillarstone, την εταιρεία διαχείρισης που έχουν συστήσει το αμερικανικό KKR, η Alpha Bank και την Eurobank. Ακολουθώντας την Φαμάρ της οικογένειας Μαρινόπουλου, την εταιρεία εμπορίας πολυτελών υποδημάτων αναμένεται να αναλάβει η Pillarstone αφού η οικογένεια Λεμονή για μεγάλο διάστημα δεν βρήκε σημείο επαφής με τις τράπεζες και δεν συναίνεσε σε μια λύση κοινής αποδοχής. Η εταιρεία έχει δάνεια της τάξης των 50 εκ.ευρώ και συνολικές υποχρεώσεις 80 εκ.ευρώ.

Ένα άλλο εγχείρημα, το οποίο χαρακτηρίζεται και δύσκολο, είναι οι επιχειρήσεις Λιακουνάκου, με την Axon και την Euromedica να βαρύνονται με συνολικά δάνεια ύψους 750 εκ.ευρώ. Μόνη η Euromedica έχει σχεδόν 400 εκ.ευρώ και πιθανό σενάριο είναι η ρευστοποίηση ακινήτων και η μετοχοποίηση δανείων σε συνδυασμό με αλλαγή μάνατζμεντ.  Άγνωστο είναι το μέλλον της Βωβός για την οποία εκκρεμεί αύξηση κεφαλαίου από τις τράπεζες και της ΕΛΥΦ της οικογένειας Ακκά, που έχει δανεισμό 90 εκ. ευρώ και πρόσθετα 50 εκ. ευρώ της εταιρείας Εκκοκκιστήρια Θράκης.

Σε προχωρημένο στάδιο βρίσκεται η εκπόνηση σχεδίου αναδιάρθρωσης για την Μεβγάλ, η οποία βαρύνεται με δάνεια της τάξης των 50 εκ.ευρώ με τη συμβολή της οικογένειας Χατζάκου και την εξόφληση των οφειλών προς το fund Βartons ενώ σε συζητήσεις για αναδιάρθρωση δανείων ύψους 27 εκ.ευρώ βρίσκεται η Δωδώνη στην οποία μετέχουν δύο μεγάλα funds, της Deutsche Bank και της Goldman Sachs.

H λύση του στρατηγικού επενδυτή διερευνάται για την Αλφα Γκρίσιν που έχει βάρη άνω των 20 εκ. ευρώ, όπως και την Σφακιανάκης που έχει υποχρεώσεις που υπερβαίνουν τα 300 εκ.ευρώ.

Για τον κλάδο των ιχθυοκαλλιεργειών αναμένεται η πρόταση των τριών συμβούλων (Alvarez&Marsal, PwC και Lazard) για την τύχη της Σελόντα και του Νηρέα, μαζί ή χωριστά ενώ έχει καταγραφεί επενδυτικό ενδιαφέρον από τον τουρκικό όμιλο Kilic και από ομίλους της βόρειας Ευρώπης.

Και για τη Χαλυβουργία αναμένεται η μελέτη της Alvarez&Marsal με πιθανότερο σενάριο το κλείσιμο των εταιρειών Χαλυβουργική, Χαλυβουργία και Σιδενόρ και την ενοποίηση μονάδων.

Τελική λύση, μέσω πτωχευτικής διαδικασίας και πλειστηριασμού των μονάδεων δρομολογείται για τα εργοστάσια της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας της οικογένειας Λαναρά για τα οποία ενδιαφέρεται το fund Aiglon με στόχο την επαναλειτουργία τους εντός μιας νέας εταιρείας. Πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση άνοιξε το δρόμο για την επαναλειτουργία της ΕΝΚΛΩ, καθιστώντας εφικτή την απόκτηση από τον επενδυτή των περιουσιακών στοιχείων της μέσω της διαδικασίας του πλειστηριασμού, με το νέο σχήμα να διαθέτει καινούργια νομική οντότητα (νέο ΑΦΜ κτλ). Έτσι, δεν θα απαιτηθεί οι τράπεζες να χρηματοδοτήσουν με νέα κεφάλαια την “ΕΝΚΛΩ Νο ΙΙ”, καθώς ο ιδιώτης επενδυτής θα προσφέρει την απαιτούμενη χρηματοδότηση.

Λύση πιλότος για την διαχείριση επιχειρηματικών δανείων εφαρμόστηκε στη Νίκας όπου το σχέδιο εξυγίανσης στήριξε ως στρατηγικός επενδυτής η Chipita. Το σχέδιο περιλάμβανε νέα κεφάλαια από τον επενδυτή και απομείωση του δανεισμού με άμεσο κούρεμα αλλά και πώληση εγκαταστάσεων.

Πιλότος ήταν και η περίπτωση του Μπουτάρη όπου οι πιστωτές συμφώνησαν επιμήκυνση της αποπληρωμής οφειλών σε τράπεζες και δημόσιο και χορήγηση νέας χρηματοδότησης. Στην Pillarstone θα μεταφερθεί η Φαμάρ με στόχο την αναδιάρθρωση με τη βοήθεια, και τη χρηματοδότηση από το fund ενώ στην περίπτωση της Yalco συνεργάστηκαν οι μέτοχοι και αποφάσισαν ριζικές κινήσεις εξυγίανσης.

Αυτά είναι που ενδιαφέρουν πραγματικά τον διοικητή της ΤτΕ, Γιάννη Στουρνάρα. Η δήθεν διαχείριση κόκκινων επιχειρηματικών δανείων. Δηλαδή η αρπαγή των ελληνικών επιχειρήσεων οι ιδιοκτήτες των οποίων δεν συμφώνησαν με τις δήθεν ρυθμίσεις που τους πρότειναν οι τράπεζες. Δεν μιλάμε απλά για στρατηγικούς κακοπληρωτές, αλλά για την τιμωρία όσων από τους Έλληνες επιχειρηματίες ήταν έντιμοι, δεν πήραν θαλασσοδάνεια για να τα βγάλουν στο εξωτερικό, δεν μετέφεραν τις επιχειρήσεις τους στη Βουλγαρία, αλλά προτίμησαν να μείνουν στην Ελλάδα και να παλέψουν. Αλλά το έγκλημά τους ήταν ότι δεν έσκυψαν το κεφάλι στους τραπεζίτες και δεν δέχτηκαν τις παράλογες και ληστρικές ρυθμίσεις που τους πρότειναν οι τράπεζες, αλλά τόλμησαν να σηκώσουν το ανάστημά τους. Έτσι λοιπόν μεθοδεύεται να αλλάξουν χέρια οι επιχειρήσεις που χρωστάνε πολλά εκατομμύρια … Οι νέοι ιδιοκτήτες  θα χρηματοδοτήσουν  αυτές τις επιχειρήσεις  με χρηματοδοτήσεις  από ξένα χρηματοπιστωτικά  ιδρύματα  και με νέα Α.Φ.Μ. όπως  τα εργοστάσια της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας της οικογένειας Λαναρά στην Αλεξανδρούπολη, οπότε τα παλιά χρέη θα διαγραφούν. Κι εσύ κορόιδο Έλληνα πάλεψε για το δυαράκι που έχεις και το χρωστάς.

Αλλά έχει λόγο να φοβάται ο Γ.Στουρνάρας. Το είπε άλλωστε και ο ίδιος, προσπαθώντας να θέσει τέλος στα σενάρια περί επιστροφής στη δραχμή. Αλλά έκρυβε το προσωπικό του φόβο. Ο Γ.Στουρνάρας είπε ότι, εκτός ευρώ θα ταξιδεύουμε στην Ευρώπη και θα μας συλλαμβάνουν στα σύνορα. Αλλά κάποιος πρέπει να πει στον κ.Στουρνάρα ότι και προ ευρώ ταξιδεύαμε μια χαρά. Εκτός αν υπήρχε ένταλμα εναντίον μας. Μήπως αυτό είναι που φοβάται στην πραγματικότητα ο Γ.Στουρνάρας; Μήπως γι αυτό ζητάει εναγωνίως το ακαταδίωκτο των τραπεζικών στελεχών; Μήπως φοβάται ότι μπορεί να γίνει κάποιος έλεγχος για τις ενέργειες ή τις παραλείψεις του και τον συλλάβουν για τα όσα έκανε εις βάρος των Ελλήνων δανειοληπτών και τα όσα δεν έκανε για να τους προστατέψει;