FT: Πως η Μέρκελ ξεπέρασε την κρίση του ευρώ

Το τρίτο μέρος της κρίσης στην Ευρωζώνη παρουσιάζουν οι Financial Times, ξεκινώντας με τη στιγμή που ο Μπαράκ Ομπάμα έδωσε στην καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ ένα έγγραφο που η ίδια δεν είχε ξαναδεί. 

Ήταν το σχέδιο του Μάριο Μόντι για την προστασία των χωρών της Ευρωζώνης, όταν δέχονται επιθέσεις από τις αγορές. Παρά τις αντιρρήσεις της, η αντίστροφή μέτρηση για την αλλαγή στάσης από πλευράς ΕΚΤ είχε ξεκινήσει.

Η αρχική αντίδραση της καγκελαρίου, όπως γράφει ο συντάκτης του άρθρου, δεν ήταν ιδιαίτερα θετική. «Τι είναι αυτό; δεν το έχω ξαναδεί», είπε μόλις ο αμερικανός πρόεδρος της έδωσε το έγγραφο. 

Tι περιλάμβανε το έγγραφο; Ζητήματα προς συζήτηση των ηγετών της G8, όταν ολοκληρώνονταν οι εργασίες της G20 στο Μεξικό.

Το τελευταίο ζήτημα που υπήρχε στη λίστα ήταν αυτό που είχε ενδιαφέρον: «η αποδοχή ενός σχεδίου που είχε κυκλοφορήσει άτυπα στην σύνοδο από τον άνθρωπο που καθόταν δίπλα στην κ. Μέρκελ, τον Μάριο Μόντι, τον Ιταλό πρωθυπουργό.

» Το σχέδιο, το οποίο προετοίμαζε ο κ. Μόντι και οι συνεργάτες του μήνες πριν από τη σύνοδο του Ιουνίου, καλούσε την ΕΚΤ να προστατέψει τις χώρες της ευρωζώνης όταν θα δέχονταν επίθεση από τις αγορές, μέσω της αυτόματης αγοράς των ομολόγων τους.»

Στο σχέδιο αναφερόταν ότι μόνο οι χώρες που «νοικοκύρευαν» τα δημοσιονομικά τους θα είχαν δικαίωμα σε αυτή την προστασία.

Η αμερικανική κυβέρνηση έδινε μεγάλη έμφαση στη δημιουργία ενός «τείχους προστασίας» με την στήριξη της ΕΚΤ από την έναρξη σχεδόν της κρίσης. Μάλιστα, ο Λευκός Οίκος είχε επενδύσει πολλά στον Μάριο Μόντι, ιδίως αφού ο Νικολά Σαρκοζί είχε χάσει τις προεδρικές εκλογές στην Γαλλία.

«Πρέπει να συνεργαστείς μαζί του» φέρεται να είπε ο Ομπάμα στην καγκελάριο.  «Ωστόσο, όταν ήρθε αντιμέτωπος με τις αντιρρήσεις της θυμωμένης Μέρκελ στο Λος Κάμπος, ο Ομπάμα στράφηκε στον συνεργάτη του, τον επικεφαλής διεθνών οικονομικών του Λευκού Οίκου, Μάικλ Φρόμαν, για να ρωτήσει αν δεν το είχε μοιραστεί με τις υπόλοιπες αντιπροσωπείες, μια κίνηση που πολλοί εξέλαβαν ως έναν ευγενικό τρόπο για να μπει τέλος στο αδιέξοδο. Όταν ο κ. Φρόμαν αναγνώρισε την παράλειψη, η συζήτηση έληξε.

» Εκείνη την ώρα, η διαμάχη έμοιαζε να είναι το τελευταίο επεισόδιο σε μια σειρά από αποτυχημένες προσπάθειες του κ. Ομπάμα και των συνωμοτών του στην ΕΕ να πιέσουν την Μέρκελ να δεχθεί ένα μεγαλύτερο τοίχος προστασίας για τις πολιορκούμενες χώρες της ευρωζώνης. Την προηγούμενη χρονιά, είχε ενώσει δυνάμεις με τον κ. Σαρκοζί στη σύνοδο της G20 στις Κάννες. Αυτή την φορά ήταν με τον κ. Μόντι.»

Λίγους μήνες μετά, η Μέρκελ θα έλεγε το «ναι» σε ένα εξίσου φιλόδοξο σχέδιο αγοράς ομολόγων που είχε σχεδιαστεί από έναν άλλο ιταλό τεχνοκράτη, τον πρόεδρο της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι. 

«Το σχέδιο εκείνο -το οποίο αποκαλύφθηκε αφότου οι υπάλληλοι της ΕΚΤ πέρασαν ένα δύσκολο καλοκαίρι για να το προετοιμάσουν, μετά τη δήλωση Ντράγκι ότι θα έκανε ‘ό,τι χρειαζόταν’ για να διασφαλίσει την επιβίωση του ευρώ- αντιμετωπιζόταν ως το τελειωτικό χτύπημα στην κρίση της Ευρωζώνης. 

» Όμως, το σχέδιο Ντράγκι δεν θα ηρεμούσε τις αγορές χωρίς την συγκατάθεση της Μέρκελ, η οποία δόθηκε παρά τις δημόσιες αντιρρήσεις της πανίσχυρης Bundesbank. Αυτή ήταν η σιωπηρή πολιτική νίκη που αποδείχτηκε ο ακρογωνιαίος λίθος της επιτυχίας της ΕΚΤ.»

Πηγή: Το Βήμα